Sezonun ilk kasırgası Sahaya çıkan kadro, Aragones'in önceki maçlarındaki sihirsiz formülü reddetmesiydi. Gaziantep'te bütün kartlarını oynadı ama tutmadı. Elinde beş benzemez varken, kazanması da mümkün değildi. Blöf de tutmayınca, İstanbul'un yolunu tuttu.
***
Önce Emre Belözoğlu'na baktım. Alışılmış dirençli, yaratıcı ve zeki Emre'nin yerinde yeller esiyordu. Gaziantepli Murat Ceylan, Emre'nin pozisyon üretmesine engel oluyordu da... Emre'nin bu direnci kıracak gücü, ilk yarıda hiç yoktu. İkinci yarıda kısa aralıklarla sahneye çıktı ama... Nerde eski Emre... Nerde dün geceki, durduğu yerde yaprak döken Emre...
***
Sonra Maldonado'ya baktım. Geçen hafta bir yıllık ev kirası ödenen ve Fenerbahçe'de bu sezon kalması tescillenen Maldonado'nun sanki birkaç saniyelik reklam arası vardı. Adam eksiltti, rakip alana girdi ve çabuk hareket etti. Ama maçın bütününde bas bas bağırdı. "Bu takıma gerçek bir ön libero gerekli" diye.
***
Ardından Güiza'ya baktım.. İlk yarıda, tek forvet oynamakla, yalnızları oynamak arasında çaresiz bir adam resmi duruyordu. Fenerbahçeli futbolcuların beyninde, sanki, "Güiza'ya yaklaşmak yasak ve tehlikelidir" anonsu vardı. En hayati noktadaki arkadaşıyla, "Bu kadar mesafeli" olmak, saha dışındaki kurmayların dikkatini çekmez mi? Eğer sahada, rakibin arkasına kaçırılacak bir adam varsa, bu kesinlikle Güiza olmalıydı. Ama bunu Gaziantepli oyuncular yaptı ve Fenerbahçe defansı ilk yarıda, "adam kaçırma" konusunda bir felaketti. Tarihi bir gün yaşadılar... İlk yarıda Gaziantep'in net 5 pozisyonu var. Pozisyonları sünger gibi emen, Güiza'ya ne kadar sabredilecek merak ediyorum.
***
Dün gece, formasının hakkını veren bir futbolcu gösteremezsiniz. Gökhan Gönül'ün kimyasında, bu denli kolay teslim olmak yoktu. Gördük ki onda azalmalar var. Kazım'ın iki maçlık futbolu, soğuk nevaleye dönüşmüş. Herhalde, sempatisi, hafifletici sebep. Uğur Boral'ın koşulara gösterdiği özenle, topu kazandıktan sonra kendine düğümlenmesi şaşırtıcı değil artık. Roberto Carlos her maç eksiliyorsa, sırrı özel hayatında... Bunu araştırması gereken gazeteciler değil, yöneticiler.
***
Gaziantepspor demir leblebiydi. Kaybetmeyi göze aldığı için kazandı. Gaziantep'de Murat Ceylan'a bayıldım. Sakatlanıp çıkana kadar, saldırı stratejisi ile savunma mekanizması tıkır tıkır işledi. Tabata ile birlikte, bu sezon çok konuşulur.
***
Böyle kötü başlangıçlar, Fenerbahçe'ye her zaman güç vermiştir diyeceğim ama... Diyemiyorum. Bu sezon garip bir hava esiyor. Sanırım, bu sezonun ilk kasırgası... Partizan maçını bu kasırgadan muaf tutmak istiyorum.
