Orta saha

Galatasaray'ın Okan Buruk nezdindeki ideal 11'i dün akşam Kayseri'de sahne alan değildi kuşkusuz. Yine de üç tane Avrupa maçı oynamış son şampiyonu ideal 11'ine hayli yakın bir kadroyla oynadığı maçta zorlanması çok dikkat çekiciydi. Belliki Okan Buruk, rotasyonu Slovenya rövanşına ötelemişti. Ben bu zorlanmanın Galatasaray'ın eksiklerinden veya yorgunluğundan çok iki sezondur aynı kadroyla oynayan Kayserispor'un dirayetinden kaynaklandığını düşünüyorum. Keza Üç Türk oynatma zorunluluğu olmasa bile Abdülkerim, Barış ve Kerem'in 11'de yer alması kimse için sürpriz değildi. Berkan'sa formu beğenildiği için sahadaydı. Kayseri tehditkardı, Galatasaray'sa pozisyon üretiyordu ama ilk yarı golsüz geçildi.

Oliveira ilk yarıdaki dağınık görüntüsünü bir nebze toparlayıp 56'da Icardi ve Angelino girince sarı kırmızılı taraftarın galibiyete olan inancı bir kat daha artmıştı. Torreira'nın yokluğuyla orta sahanın defoları çok daha belirgindi. Bu sebeple 70'de Zaha'yla birlikte oyuna giren Demirbay'ın performansı pek çok kişi gibi beni de meraklandırmıştı. İlk maç için "kalitesini ortaya koydu" demek mümkün. Bu oyuncunun bu sezonki performansı (orta sahaya başka transfer yapılmayacaksa) sarı kırmızılıların kaderinde son derece belirleyici olacak; sabırlı olmak şart (tıpkı Zaha gibi). Mertens, Oliveira, Bakambu ve Dubois artık yedekler arasındaydı ve bu futbolculardan en az ikisi bir süre daha oradan çıkmakta hayli zorlanacaktı.

Şampiyon takımın sempatizanları en çok etkili ve sert bi kafa vuruşuyla rakip kaleyi yoklayan Icardi'den bir şeyler bekliyordu. Bitime 10 dakika kadar kala Okan Hoca son koz olarak Barış'ın yerine Halil'i sahaya sürdü. Geçen sezon başında da skor bulmakta zorlanan Cimbom için ilk haftalar belliki çok zor geçecek. Sıradaki Trabzon maçında da puan kaybı yaşanırsa Okan Hoca desteyi karıp kağıtları yeniden dağıtmak zorunda kalacak.