Alkışlar Oğuz’a

Fenerbahçe'nin daha ligin yarısı bile olmadan kaybettiği puanlar yüzünden her maçı nerdeyse bir final havasında geçiyor. Bunu bir takım genelde son haftalarda yaşar ama bunu bu kadar erken yaşamak ister istemez sarılacivertli futbolcularda baskı oluşturur. Bu kaybetmeme düşüncesi zaman zaman da oyunda endişeye ve de paniğe neden olur. Kayseri maçı da tam bu havada oynandı. Sen 3-0 gibi oyunun başında iyi oynayarak zor geçecek gibi bir deplasman maçında öne geç, sonra ilk yarı biterken bir gol ye, rakibi ikinci devre için motive et, daha sonra ilk gol gibi bireysel hatadan gol bulsun Kayserispor. Fark bire inince tekrar ne oluyor da takım halinde biraz kıpırda, arkasından bir gol daha bul ve maçın fişini çek. Esas bu gel-gitlerin, sorgulanması gerekir. Görünen o ki teknik-taktik, bireysel hatalar ve oyuncu performanslarının önüne geçen çok önemli konu (ZİHİNSEL DAYANIKLILIK) bu psikolojik baskıyla baş etmeyi bilmesi gerekiyor sarı-lacivertlilerin.

Oğuz ve Kostiç sahanın yıldızı idi. Oğuz'a ayrı bir parantez açmak lazım neden oynamadığını veya oynatılmamanın hesabını sahada sorması gerekiyordu. Ve o da bu fırsatı bulunca başarılı performansıyla Mourinho'ya çok güzel mesaj verdi. Çünkü geçen sezon ligde 13 gol atan Oğuz, enerji getirdi ve Kostiç ile çok iyi anlaştı. Mükemmel ikili oyunlar oynadılar. Bu ara Yunus ve Silva'nın ortaya koyduğu skor katkısına bir 90 dakikada ulaşarak alkışı hak etti.