Son tren...

Türk Telekom Arena'ya bir de metro ile gidelim dedik bu haftasonu... Son yarım saatte trenler dolu gidiyor ama fazla sorun yaşamadan varıyorsunuz Aslantepe'ye.
İçeride 20-25 bin seyirci var ama dev stattaki 'boşluk' duygusunu yok edemiyor bu kalabalık.
Derbiler dışında Ali Sami Yen'e bu kadar insan gelmeyeli herhalde 10 yıl olmuştur. İlk yarı; ligi erken bitirmiş hedefsiz bir takımın boşvermişliği vardı sahada. "Devre arasında futbolcuları tempolu olmaları konusunda uyardım" diyen Hagi'nin de rüzgarıyla olsa gerek ikinci yarı Galatasaray biraz hareketlendi.
O hareket de 3 puan için yetti zaten. Ama sergilenen futbol, stadı görmeye gelen taraftarı bu kez de 'takımı izlemek için' getirmeye yetecek gibi değil. Fenerbahçe ve kupa maçları dışında taraftarın, "Veni, vidi, yeterli" deme ihtimali oldukça yüksek...
Bir diğer yükseklik ise yiyecek-içecek fiyatlarında.
Bir bardak su, 3 TL. Dört kişilik bir aile, neredeyse kaynağını satın alacak kadar para ödüyor suya.

Bir teklifim var
Ve dönüş yolu. Metro izdihamından kaçmak için biraz oyalanmak gerekiyor ama hakemin bitiş düdüğü, yaşamın da sonu sanki Aslantepe'de.
Metronun önüne çekilen "turnike setini" aşmayı bekliyoruz mecburen, yağmur altında.
Sonra uzun bir yürüyüş, ardından treni uzun süre bekleyiş. 15 dakika yerine 5 dakikada bir tren kaldırma formülü bulunabilse maç sonlarında hayat daha güzel olacak futbolsever açısından. Gerçi, Galatasaray kupada Gaziantep'e elenip son treni de kaçırırsa ek tren seferine de gerek kalmaz ya...
Bir küçük öneri de kulübe; Aslanlı Yol ve stat duvarları, Galatasaray kulübü ve Galatasaray futbol takımı açısından önemli şahsiyetlerin heykelleri, rölyefleri ile donatılsa çok şık olmaz mı? En azından maça erken gelen, maçtan sonra biraz oyalanmak isteyenler için dünyanın en büyük 'açık müzesi' yaratılmış olur...