Sonuçtan bağımsız

Toreira, Oliveira ve Mertens'in yokluğunda bir Galatasaray orta sahası hayal dahi edemiyordum ama Baran Aksaka, Berkan, Mata üçlüsü çok da kötü değildi. Rayo Vallecano karşısında ilk yarıda rakibine göre daha derli toplu ve üstün oynayan sarı-kırmızılar İspanyolların uzaktan attığı muhteşem golle soyunma odasına yenik girmeyi hak etmemişti. İkinci yarıya, rakip takım dört değişiklikle ideal kadrosuna daha yakın bir on birle başladı. Okan hocaysa aynı on birde ısrar etti. Yunus'u daha moralli, etkili ve uyumlu gördüm. Abdülkerim her geçen maç daha iyiye giden bir performans moduna geçti.

Barış Alper ve Berkan üç Türk kontenjanıyla her an doğabilecek forma fırsatının farkındaymışçasına oynadılar. Okan Buruk takımı yenik durumda oynarken kenardaki gençleri deneyimlendirmeyi düşünmedi. Özetle, Galatasaray için iyi bir hazırlık sınavı oldu. Başta Yusuf Demir, Beknaz ve Kazımcan olmak üzere bazı gençler "bi'tık" daha fazla süre alabilirlerdi. Bir maçı kaybetmiş olmak Galatasaray gibi marka kulüpler için hoşnutsuzluk yaratan bir durum fakat bir La Liga ekibiyle kazanılan deneyim pek çok genç futbolcu için katkı sağladı. Sezon kalanı için yapılacak hazırlık maçlarının ilki geride kaldı. Şu aşamada takım pek de fena oynamamışken sonuca takılmak hayli anlamsız olur.