Avni Aker Stadı'nda kolbastı sezonu açıldı
- Salih Tuna Yazıları
- 25 Eylül 2011, 00:46:58
Trabzonspor için "köprüden önce son çıkış" mesabesinde bir maçtı. Üç maçta 7 puan kayıpla Karabük maçına çıkmak gerçekten de kolay değildi. "Puan kaybına tahammülleri yoktu" diye klasik bir deyim vardır ya, işte öyle.
Hepsi bir yana olumsuz bir sonuç, puan kaybından ziyade bir sonraki maça müthiş bir stres taşıyacaktı.
***
Yazık ki yazık, bordo-mavili taraftarlar böylesine kritik bir eşikte tribünleri tastamam doldurmadı.
Şampiyonlar Ligi maçlarını mı bekliyorlar, nedir? Hayır yani, seyirci de maç seçtikten sonra futbolcu ne yapsın?
***
Karşılaşmadan evvel herkesin kafasında bir yığın soru vardı.
İlk üç maçta alınan sonuçlardan ziyade tempo yoktu, hırs yoktu, azim yoktu, velhasıl, iyi futbol yoktu.
Hepsinden önemlisi, sabahtan akşama değişmesi pek de muhtemel gözükmeyen uyum sorunu vardı.
Tamam, herkes oyuncu zenginliğin farkındaydı ama bu zenginlik oyun anlayışına ve skora ne zaman yansıyacaktı?
***
Kadrolar açıklanınca sorular biraz azalacağına daha da arttı. Colman uzun aradan sonra ilk kez kadro dışı bırakılmıştı. Cech için "Trabzonspor uzun yıllardan sonra ilk kez iyi bir sol bek buldu..." derken Ferhat sahaya sürüldü. Sapara, Pawel ve Alanzinho'yu da sayarsak Samsun maçının kadrosundan 5 farklı isim sahadaydı.
Maçın ilk iki dakikasında Karabükspor'un biri direkten dönen 2 mutlak gol pozisyonu yakalaması Trabzonspor'un defanstaki "rahatsızlığının" katlanarak devam ettiğinin göstergesiydi.
İlk yarının sonunda Tolga'nın kurtardığı gol pozisyonu da bu "rahatsızlığın" trajikomik bir örneğiydi.
***
Trabzonspor hiç beklemediği anda Burak'ın ayağından golü kazandı ama hiç beklemediği anda da kendi kalesinde bir gol gördü. Cernat'ın etkili şutları bilindiği halde neden tek kişilik baraj yapıldığı ise tam anlamıyla muamma.
İlk devre Volkan'ın üst direkte patlayan şutu ne kadar şanssızlıksa Pawel'in pasında Burak'ın boş kaleye gol atamaması da o kadar beceriksizlikti.
***
İlk devrenin en ilginç noktalarından biri, Trabzonspor'un kendi saha ve seyircisi önünde kontratak oynamasıydı. Topla oynama yüzdesinde de Karabük açık ara öndeydi. Colman kimi zaman saç baş yoldursa da, bu takım için vazgeçilmez olduğunu bir kez daha gösterdi.
Bir futbolcu yokluğunu bu kadar mı hissettir! Trabzonspor'un orta sahası adeta hangar gibiydi.
***
İkinci yarıya Sapara'nın yerine Adrian'ı alarak başlayan bordo-mavililer ayağa pas yapmaya başlayınca bambaşka bir takım ortaya çıktı.
Bunun semeresini de çok geçmeden gördüler. Volkan'ın al da at dercesine verdiği pası Burak boş kaleye göndermekte güçlük çekmedi.
***
Adrian, Volkan, Zokora ve Burak ikinci devrenin ilk dakikalarında yüksek performans gösterince Trabzonspor oyunun mutlak hakimi oldu.
Golden sonra nedense yine durdular.
Neyse ki Şenol hoca durmadı da Pawel'in yerine Mustafa Yumlu'yu oyuna dahil edince Serkan Balcı'yı orta sahaya sürdü.
Serkan da hocasını mahcup etmedi. Orta sahada aldığı ilk topla Burak Yılmaz'a hat-trick yaptırdı.
***
Trabzonspor 4. maçında 3 puanla tanıştı, ama bu kimseyi yanıltmasın; takım oyunu
bakımından alacağı daha çok yol var.
Hepsi bir yana olumsuz bir sonuç, puan kaybından ziyade bir sonraki maça müthiş bir stres taşıyacaktı.
Yazık ki yazık, bordo-mavili taraftarlar böylesine kritik bir eşikte tribünleri tastamam doldurmadı.
Şampiyonlar Ligi maçlarını mı bekliyorlar, nedir? Hayır yani, seyirci de maç seçtikten sonra futbolcu ne yapsın?
Karşılaşmadan evvel herkesin kafasında bir yığın soru vardı.
İlk üç maçta alınan sonuçlardan ziyade tempo yoktu, hırs yoktu, azim yoktu, velhasıl, iyi futbol yoktu.
Hepsinden önemlisi, sabahtan akşama değişmesi pek de muhtemel gözükmeyen uyum sorunu vardı.
Tamam, herkes oyuncu zenginliğin farkındaydı ama bu zenginlik oyun anlayışına ve skora ne zaman yansıyacaktı?
Kadrolar açıklanınca sorular biraz azalacağına daha da arttı. Colman uzun aradan sonra ilk kez kadro dışı bırakılmıştı. Cech için "Trabzonspor uzun yıllardan sonra ilk kez iyi bir sol bek buldu..." derken Ferhat sahaya sürüldü. Sapara, Pawel ve Alanzinho'yu da sayarsak Samsun maçının kadrosundan 5 farklı isim sahadaydı.
Maçın ilk iki dakikasında Karabükspor'un biri direkten dönen 2 mutlak gol pozisyonu yakalaması Trabzonspor'un defanstaki "rahatsızlığının" katlanarak devam ettiğinin göstergesiydi.
İlk yarının sonunda Tolga'nın kurtardığı gol pozisyonu da bu "rahatsızlığın" trajikomik bir örneğiydi.
Trabzonspor hiç beklemediği anda Burak'ın ayağından golü kazandı ama hiç beklemediği anda da kendi kalesinde bir gol gördü. Cernat'ın etkili şutları bilindiği halde neden tek kişilik baraj yapıldığı ise tam anlamıyla muamma.
İlk devre Volkan'ın üst direkte patlayan şutu ne kadar şanssızlıksa Pawel'in pasında Burak'ın boş kaleye gol atamaması da o kadar beceriksizlikti.
İlk devrenin en ilginç noktalarından biri, Trabzonspor'un kendi saha ve seyircisi önünde kontratak oynamasıydı. Topla oynama yüzdesinde de Karabük açık ara öndeydi. Colman kimi zaman saç baş yoldursa da, bu takım için vazgeçilmez olduğunu bir kez daha gösterdi.
Bir futbolcu yokluğunu bu kadar mı hissettir! Trabzonspor'un orta sahası adeta hangar gibiydi.
İkinci yarıya Sapara'nın yerine Adrian'ı alarak başlayan bordo-mavililer ayağa pas yapmaya başlayınca bambaşka bir takım ortaya çıktı.
Bunun semeresini de çok geçmeden gördüler. Volkan'ın al da at dercesine verdiği pası Burak boş kaleye göndermekte güçlük çekmedi.
Adrian, Volkan, Zokora ve Burak ikinci devrenin ilk dakikalarında yüksek performans gösterince Trabzonspor oyunun mutlak hakimi oldu.
Golden sonra nedense yine durdular.
Neyse ki Şenol hoca durmadı da Pawel'in yerine Mustafa Yumlu'yu oyuna dahil edince Serkan Balcı'yı orta sahaya sürdü.
Serkan da hocasını mahcup etmedi. Orta sahada aldığı ilk topla Burak Yılmaz'a hat-trick yaptırdı.
Trabzonspor 4. maçında 3 puanla tanıştı, ama bu kimseyi yanıltmasın; takım oyunu
bakımından alacağı daha çok yol var.