Golün değeri

Beşiktaş, dar kadrosuna, üstüne üstlük İsmail Köybaşı, Mustafa Pektemek ve Mehmet Akgün'ün sakatlıklarına karşın keyif veren futbolu en iyi oynayan takım.
Akıllı, bilinçli oynuyor.
Rakibin topla oynama isteğini hücum zenginliği üreterek kırıyor!
Övgü dolu oyunun baş mimarı Fernandes'in sakatlanıp, rötara geçmesi büyük şansızlıktı!
Buna karşın Samet Aybaba'nın mütevazı kadrosuyla enselerinde soğuk nefesini hissettirmesi alkışa değer başarıdır.
Her güzelin bir kusuru vardır.
Beşiktaşlı futbolcuların da kusuru var. Deneyimsizliklerinden kaynaklanan kusurları, gollü avantaj yakaladıkları dönemlerde "kontrollü" oyunla "rölanti"ye geçmemeleri, gol arama iştahlarını sürdürmeleri. Bunun da bedelini, Eskişehirspor maçında olduğu gibi ağır ödüyorlar.

Filmin sonu önemli
Gol atma oburluğunu Samet Aybaba da kesemiyor! Takımdaki "Portekiz Çetesi"nin yerini şimdilerde uyum içindeki Holosko, Oğuzhan, Almeida, Olcay'lı" gol çetesi" aldı! Samet Aybaba, bu gol çetesini "takımdaşlık" övgüsüyle masumlaştırıyor!
Takımdaşlıktaki en etkin aktör, bu golcülerle uyum içindeki Fernandes'tir. Bu beşli, izleyenlere verdikleri "futbol keyfi"ni kendileri de yaşıyorlar.
Beşiktaş ekonomik krize girmeseydi, Fikret Orman "Beşiktaş'ı ben kurtarırım" diyerek, ateşten gömleği giyip başkanlığı almasaydı, hobisi gençler olan Samet Aybaba, bazı bilinçsiz taraftar grubunun "istemezük" saçmalığını yıkıp, çok istediği teknik direktörlüğe getirilmeseydi siyah-beyazlı camia, bu güzellikleri yaşayamazdı...
Bir atasözünü yineleyelim: "Her şerde bir hayır var" Şeri atlatan Beşiktaş için"hayır"ın zirvesi "şampiyonluk" olur mu?
Filmin sonunu bekleyeceğiz.