Son gülen iyi güler

Öncelikle şanlı tarihe sahip asırlık çınarların Göztepe ile Altınordu'nun mücadelesini ayrı bir heyecanla izlediğimizi söylemeliyiz.
Ezeli rakipler arasındaki maçlar her zaman renkli ve zevkli geçmiştir. Dün de heyecandan gittik geldik. Futbol ve goller karşılıklıydı, Altınordu iki kez öne geçti, Göztepe bırakmadı. Maçın 90 dakika ve artıları olduğunun bilinciyle son derece değerli bir galibiyet aldı. Dün geceki maç öncesi favori Göztepe'ydi ama ilk bölümde iyi mücadele eden, neticeye gitmek isteyen, kollektif futbol oynayan taraf Altınordu'ydu. Bu arzulu futbol Emre Kaya'nın güzel golüyle ürünlendi. Ancak Göztepe'de dün Gökhan Karadeniz rüzgarı vardı. Bu futbolcu, takımı yenik duruma düştükten aldı sazı eline, Göztepe'yi sürükleyen, yenilgiyi kabullenmeyen adamdı. Segbefia'ya güzel ortasıyla golü attıramadı ama, ardından harika bir şutla denkliği sağlayıverdi. Altınordu biliyorsunuz, yabancı futbolcu oynatmamakla ünlenen, alkışlanan bir takımımız.
İyi de yapıyorlar. Ben Göztepe'nin yabancılarını dikkatle izledim, tam bir fiyasko.
Gosso döküldü, Kone ilerde çakılı top, ayağına pozisyon gelecek de vuracak, vurdururlar mı? Altınordu 2-1 öndeyken ikinci yarıda oyuna katılan defans oyuncusu Lokman'ın 2-2 yapması, artılarda da Umut'un nefis golü Göztepelileri sevinçten havalara uçurdu, gitmiş denilen maç geri geldi