Dostluk kazandı

Maçlar kazanılır, kaybedilir hiç önemli değil ama dün İzmir Atatürk Stadı'nda Türk Futboluna uzun yıllar değerli hizmetlerde bulunan iki kulübün "Barış Şöleni" vardı. Karşıyaka-Göztepe arasında dün 1981 yılında oynanan ve 80 bin kişinin izlemesiyle Guinness Rekorlar Kitabına "Dünyanın en büyük İkinci Lig seyirci rekoru" olarak geçen tarihi maçtan sonra iki takım arasındaki 34 yıldır süren gereksiz düşmanlığın sona ermesinin bayramını yaşadık. Her iki takım taraftarları da anladılar ki birbirlerine karşı gösterdikleri husumet ne kadar boşmuş.
Tribünler ardına kadar açıldı, futbol zevki doyasıya yaşandı.
Her iki takım başkanları Ali Erten ve Mehmet Sepil'i sağladıkları fairplay için alkışlıyorum.
Göztepe 74 dakika 10 kişi oynadığı halde Karşıyaka'dan daha iyi futbol sergiledi, daha fazla pozisyon yakaladı ama son sözü Karşıyakalı Engin Baytar söyledi, 89'da attığı golle takımını galibiyete taşıdı. İşin ilginç yönü, Engin vururken ceza alanında 3 Karşıyakalı, 1 Göztepeli vardı, Göztepe büyük bölümde eksik oynamanın yorgunluğunu yaşıyordu ama Metin Diyadin takımın direncini oyuncu değiştirerek artırmayı düşünmedi, 2. değişikliğini ancak 87'de yaptı. Niye bekliyorsun ki ?
Göztepe'de Barış Başdaş'ın daha 24.dakikada santra ve taç çizgileri civarında Ömer Can'a çift dalarak kırmızı kart görmesi akıl alır gibi değildi.
Ne bir tehlike vardı, ne de Necati'nin o kalabalıkta gole gidecek gibi bir pozisyonu.
Neticede 90 dakika sonunda Karşıyaka kazandı ama bence dünkazanan dostluktu.