Getafe’ye karşı

Trabzonspor'un, son zamanlarda bazı çevrelerce baskıya alınmış olması, kulübü zor durumda bırakmaktadır. Belki istenen sonuçlar alınmamış olabilir fakat unutmamak gerekir ki, bu takım ligde hâlâ mağlubiyet yüzü görmedi. Durup dururken özellikle de Ünal Karaman üzerine provokatif bazı eylemlerin ortaya atılması, bana göre Trabzonspor'un içinde bulunduğu durumu sarsmak gayesi gütmektedir. Rakipleri anladık. Fakat bizim camiamızın daha sezon başı olmasına rağmen bazı tereddütleri dile getirmesi ise kabul edilmezdir. Her durumda bu takıma, en azından şu andaki konjonktürde destek verilmesi gerekir.

* * *
Getafe'yi seyrederken İspanyol futbolu hakkında sükutu hayale uğradım. Bu takım bizim bildiğimiz bir İspanyol temsilcisi olamaz. İlk yarıya baktığımızda rakibin attığı gol dışında her iki takımın da ne bir pozisyonu vardı ne de futbol adına Avrupa seviyesinde bir maç izledik. Ortada bir oyun, her iki takım da 'al gülüm ver gülüm', kavlince top oynadı. İki takım da eylem, işlem ve hedefe yönelik hareketlerde hayli etkisizdi. Fakat ikinci yarıya geldiğimizde Getafe, Trabzonspor kalesine bir başka inmeye başladı. Bu dakikalarda Trabzon kalesinde devleşen bir Uğurcan görüyoruz. Bariz 5 pozisyonu engelleyerek adeta maçın yıldızı oldu. Bu maçlar puan maçıdır. Elbette deplasmanda hiç olmazsa 1 puan kopartmak çok iyi olurdu. Lakin Trabzonspor, sakatların sebebiyle istediği tertibi kuramayınca, oyunu da ortaya koyamadı. Hele de son dakikalarda Sturridge, 'al da at' cinsinden yakaladığı pozisyondan yararlanamayınca, skor belirlendi.