İrfan Can Kahveci

Bazı futbolcular vardır, şapka da olmasa tavşan da olmasa sihirli bir sol ayakla her şeyi hallederler. Pozisyonlara masal süsü verirler. Bulmaca çözen insanların aradığı anahtar kelime gibidir İrfan Can Kahveci gibileri.
Bir yanı kristal ayaklarıyla galibiyete komut verir, öbür yanı uzunçalar şarkılar. İnsanlar böylesine bir yeteneğin bir dakika bile kulübede kalmasına itiraz ediyorsa sebepsiz değildir.

Bundan 3 yıl önce rakiplerinin bileğine bastığı için eleştirdiğim zamanlar olmuştu da eski hocası Abdullah Avcı'ya İrfan Can'ı sormuştum. "Harika bir insandır" demişti.
Saha içindeki hırçınlığının sebebini irdelerken, ondaki yeteneği kaybetmeye tahammülü olmayan kişilikle birleştirdiğim zaman "bakışımı değiştirdi!
Böylesine bir yeteneğin insani değerlerin de temsilcisi olduğu zaman, Fenerbahçe'de efsane olması kaçınılmazken, eleştirilerimizin de kendisinin iyi olmasına yönelik olduğunu bilmesi gerekir.
Bir uçurtmanın hangi yöne uçacağına rüzgar karar verir, bir futbolcunun "klas" olmasına da yeteneği kadar duruşu belirler.
Hakeme itiraz ederken daha sakin olması, bileklerindeki inceliği rakiplerinin yaptığı faullerden sonra da göstermesi daha yakışıklı bir İrfan Can Kahveci fotoğrafıdır.
Yakışan da budur!

Fenerbahçe'nin Alex'ten kalan boşluğunu doldurabilecek tek adamdır İrfan Can Kahveci. Yabancılara farklı gözlerle bakanların, eldeki en değerli yerli futbolcunun varlığını hissetmesi zaman almış olabilir ama onun sol ayağının "her dile çevrilmesi" kaçınılmaz olacaktır.
Onu da bu sezon göreceğiz!

Lige verilen ara bitti, futbola sadece gerilim yükleyenlerin biraz dilini tutması gerekiyor. Bir yanda çeteleşmiş hakemler, bir yanda bahis şirketlerinden nemalanan sistem, öte yanda kara para kasaları.
Futbolun yasaları çığırtkanlıkla yazılmadı. Bugün hakem hatalarının en çok kimlere yapıldığının hesabına soyunanlar, o hakemlerle kazandıkları şampiyonlukları inkar ederek neyi temize çekebilir?
Geçenlerde Serkan Çınar'ın Rizespor maçında Galatasaray'a hediye ettiği şampiyonluk maçını hatırlatmıştım.
Serkan Çınar'ın VAR hakemi Alper Ulusoy'u işaret ederek günahı başından savmasıyla, sahanın ortasında "yürekli adam olmak" arasındaki tercihi yıllar sonraki pişmanlıkla ödeştirmesi garip gelmişti bana.
O yüzden mesele vicdan kanaması olduğunda sözüm bellidir; "durarak saklananlar koşarak yetişemez!"
Her kulübün sosyal medyada trolleri var. Onlar adalet istemiyor ganimet istiyor. Her kulübün gündem belirleyen yöneticileri var, onlar da aynaya bakmayı bilmiyor.
Garip bir bencillik humması yaşanıyor. Birilerinin canı yanarken, birilerinin hakkı yenirken dünyanın en bencil savunmasıdır. "Bana ne!" Biz de diyoruz ki, bugün başkasına olan yarın sana olacaktır.
Cevap: "sana ne!"
Yıldızların gökyüzünde sürgün olmasının sebebi atılan taşlardır.
O taşlar baş yaramadıkları için ışık saçarlar. Adalet o ışığı görenlerin vicdanlarından yayılır. O ışığı görmeyenlere ne söylesek az.
Kendi renklerinin çıkarından başka şeyleri göremiyorsan, haksızlığa karşı ayaklanmıyorsan otur oturduğun yerde.
Senin gibiler her yerde!
Sportmenliğin yolunda, haklının yanındaysan, attığın her adımla gurur duy.
Senin gibiler çok az!