Mücevher!

Fenerbahçe'nin 70 dakika 10 kişi oynayan Beşiktaş karşısında çok farklı kazanması gereken bir maçı tek farkla kazanması şaşırtıcı gelmiyor artık.
Fenerbahçe ile Galatasaray arasındaki şampiyonluk mücadelesinde en anlamlı gerçek;
Fenerbahçe iyi oynadığı maçları bile zora sokuyor, Galatasaray kötü oynarken bile sahanın içinde kendini kolayca onarıp farklı kazanabiliyor.
Bu da iki teknik adam arasındaki farkın ve oyuncuların kazanma isteğine duydukları özlemin yansıması.
H H H
Fenerbahçe'de varsa yoksa İrfan Can Kahveci. Bir yanı enerji santralı, öte yanında sihirli bir yaratıcılık.
Geçen sezonla kıyaslandığında "kendini yeniden keşfeden element!" Her hafta bayram niyetine yeni kartpostallar yolluyor tribünlere.
Takımına kritik goller kazandırırken de ayakta alkışlanıyor.
Batshuayi, İsmail Kartal'ın yanlışlarını doğrularken gördük ki, Dzeko'nun yedek kalmasının mahsuru yokmuş. Batshuayi'nin son dakikalarda "can simidi" olarak oyuna alınmasıyla, forvetin en gerekli oyuncusu olduğu gerçeğini yok saymak arasında kayıp puanlar duruyor. İsmail Kartal da her hafta hakem konulu ıslak cümleler kuruyor.
H H H
O yüzden İsmail Kartal biraz da sahanın içine baksın. İkinci yarının başında Muleka'nın kafayla kaleye gönderdiği net pozisyonda kaleci Lİvakovic'in kurtarışı kadar Çağlar Söyüncü'ye baksın! Devre arasında alınan adamların Fenerbahçe'den neler götürdüğünün belgelerinden biridir Çağlar ve Krunic.
Kaderin rotasını kendi elleriyle değiştirenler, kendilerini değiştirmeyi düşünselerdi Fenerbahçe adına her şey çok farklı olurdu.
H H H
Futbol sadece yetenek ve güç değil fazlasıyla akıl oyunudur.
Al-Musrati'nin gördüğü kırmızı kart "akılsızlığın" resmidir de böyle bir adamı transfer edenlerin aklını da sorgulamak gerekiyor. Çünkü formanın içine ruhunu sokan adamı bulmaktır mesele.
Not: Atiba'nın Beşiktaş'tan aldıklarıyla Beşiktaş'ın Atiba'ya verdikleri arasında maddi uçurum olsa da harika bir futbolculuk örneği göstermişti!
H H H
Galatasaray'ın elinde şampiyonluğun adresi varken, yolunu kaybetme ihtimali olabilir mi?
Futbolda her şey olabilir.
Bunun örnekleri de çok.
Bazen bir pozisyona bakar futboldaki sonuçlar. Kaleciler ki en yalnız olandır. Bir cümleye bakar kalecinin tarifi; "Muslera gecenin güneş alan tarafıdır!" Kalede takımın en değerli mücevheri gibi duran bu adam sadece yer tutmuyor, elinde kalemini de tutuyor. O kalemle ilerleyen yaşını olgunlukla birleştirmiş destan yazıyor! Özellikle ikinci yarıda yaratılan "sallantılı dakikalarda" Galatasaray'daki geleneksel halini sergileyen Muslera için bizler de ne yazsak azdır.
H H H
Haftanın en güzel maçı Trabzon'daydı. Abdullah Avcı ve Onuachu'nun gecesi. Abdullah Avcı ülkenin en değerli teknik adamlarından biri. Bugün futbola yön veren birçok teknik adamda emeği de büyük. Elindeki kısıtlı kadroyla yarattığı mucize de takdire şayan!
Onuachu'nun attığı gollere baktım da o fizikle o incelik muhteşemdi.
H H H
Futbolcu ahlakının sorgulanmadığı bir ülkede, ikili mücadelelerde rakibinin canına okumak için insanlık dışı hareket edenlerle, yalandan faullerde bile kendilerini yere atıp avuç içleriyle çimlere vuranlar kimseyi utandırmıyorsa, onlar için fazla bir şey söylemeye gerek yok, Onlar da futbolun iltihaplı kolyesi!