Kara gece!

İpe çekilen tarih, filme çekilen acizlik neresinden bakarsanız utanç ve Türk futbolu adına kara bir gece! 19 yaşındaki gençleri sahaya sürecek kadar cesursanız, onları daha maçın ilk dakikasında sahadan çekemezsiniz. Eğer final maçında sahaya çıkmamak ağır bir bedel gerektiriyorsa o bedeli ödemektir büyüklük, çocukları kobay olarak kullanmak değil. Yapılan haksızlıklara yakışmayan bir tavır sergiliyorsanız kendinize masumiyet kazandıramazsınız! Ve böyle kara bir geceyi geleceğe miras bırakamazsınız! Çünkü gecenin öznesi; Fenerbahçe'nin tarihinde ilk kez Galatasaray karşısında sahadan çekildiğidir!
Böyle bir finale "kuşbakışı" bakmakla, o bakışta boyut aramak mümkün değildir. Toprak yanarken bile ateşe ayaklarının tabanıyla karşılık vermek varken, böylesine "tuhaf" bir tavır takınmak yanlışa yanlışla karşılık vermektir. Her şeyden önemlisi omuzlara yüklenen sorumluluğu reddetmek, nefretin yapıtaşlarını oluşturmaktır. Tehlikeli bir yolculuğun daha dramatik finaline koşarken!
Ben sahaya çıkan ve o sahada "sadece bir dakika durmalarına izin verilen" çocuklara üzüldüm. Milyon dolarlık beyleriyle rakiple mücadele etmekten kaçınan koca Fenerbahçe, kendi çocuklarının kaderiyle oynadı. O çocuklardaki travmanın sonraki zamanlarda dışa vurmayacağını mı sanıyorsunuz? Eğer onlar can simidiyse, niye bir tanesini bile takımda oynatacak cesarete sahip değilsiniz? Onların hepsinin bir Mert Hakan Yandaş kadar değeri var mı?
Gencecik çocuklar sahadan "çektirilirken" attığı gole lig maçlarındaki gibi sevinen Icardi'nin o çocukları alkışlaması bir şeyleri ödeştirmez. Galatasaray takımının maçın başlangıcında sahadaki tüm Fenerbahçeli futbolcuların ellerini sıkmaları gerekirdi, "sizler futbolun yürekli askerlerisiniz" diye. Çünkü o çocuklar saygıyı sahadaki herkesten daha çok hak ettiler. Maçın sonundaki coşkuya gelince; futbolun yasasında şartlar eşit değilse kazananlar kazanmış sayılmazlar!
Futbolumuz karanlık bir tünelde. Peki, bu ligin sonu nasıl gelecek? Kötülük gittikçe hacim kazanırken, anlatmak istediklerimiz karşımızdaki insanların anlamak istemediği şeylerse ne söylesek hiçbir yararı olmayacaktır. Hayatlarında bir tane onurlu cümle kullanmayan insanlara "gazeteci" denilen bir zaman tünelindeyiz! Ağzından karanfilli cümle çıkmayan yöneticilerle zarafeti bulamayız. Cinnete davetiyeler basıldı, sizleri birbirinize kırdırmak için her şey hazırlandı ve sahneye konmayı bekliyor. Telefonunuza bir şifre gönderecekler, yerinizi ayırtmak için o şifreyi söylemeniz yeterli olacak. Kapıları kırmanıza gerek yok anahtar üzerinde!
Bu ortamı kim yarattı? Herkes! Federasyon, hakemler, başkanlar, yöneticiler, futbolcular ve medya! Bulundukları yeri güçlendirmenin yolu yağcılıktan ve kışkırtıcılıktan geçiyor olabilir ama yoğun bakımda bile direnen insanların varlığını unutmayalım. Her şeyi görebilmek ama hiçbir şeye engel olamamak acı bir şey. Diyeceğim tek şey var. "Eğer sağlam bir vicdana sahipseniz, patlatın yalanların gazıyla doldurulan bütün konuşma balonlarını! Futbolun karanlık tarihine imza atanların tüm kayıtlardan silin adını!" Yoksa çocuklarınız yanacak!