Kaçak yolcular
- Hakkı Yalçın Yazıları
- 21 Eylül 2009, 22:59:53, Güncelleme: 15 Temmuz 2010, 16:16:48
Sıradan bir Avrupa takımı Twente, kötü oynarken yakaladığı Fenerbahçe'yi, futbol oynamadan yenebiliyor da... Büyükşehir Belediye, böylesine aciz bir Fenerbahçe'yi rekora yolcu ediyorsa! Daum gibilerine gün doğar. "6'da 6'yı en son ne zaman gördünüz!"
***
Maçın uzatma dakikalarında Büyükşehir Belediye frikik atarken, Alex, sarı kartı göze alıp, vakit geçirmek için duran topa müdahale ediyorsa. Bu pozisyonu Daum'a sormak gerek. "Fenerbahçe tarihinde, bu kadar aciz görüntüyü, tribünler sizden başka hangi teknik adam zamanında görebildi?"
***
Bilmem kaç maç üst üste kazanmak, futbolun içindeki küçük ayrıntılardır. Ama sahanın ortasındaki berbat futbol, hayatın gerçeğidir. "Savaşıyor, mücadele ediyor" diye başka bir çerçeveye yerleştirdiğimiz Fenerbahçe, iki maçta yeniden geçen yılın solgun pozlarını vermeye başladı.
***
Kazım, için sezon başında umutlu işaretler gördük ama kaç maçtır izliyorum da, Fenerbahçe onun için teşhir salonu. Ayakları kısır ama ağzı bol sıfırlı. Kendi laçkalıklarıyla besleniyor. Tribünlere gösterdiği tepkiyi de izledik, ona arka çıkan yöneticiliği de. Peki, sahadan çıkarken, elini çenesine götürüp, yaptığı hareketin tercümanlığını kim yapacak? Takımına meydan okuyan tavırlara göz yummak da, 3 yıl üst üste şampiyonluk masalına dahil mi?
***
Santos giderek azalıyor. Güiza, pazar gecesi de ölü olarak bulundu ama hâlâ yaşatılmaya çalışılıyor. Ona verilen şans Semih'e verilse, Güiza en azından daha çok çalışması gerektiğini öğrenirdi. Ödülle kazanılmayan, bazen cezayla kazanılır. Güiza'ya gösterilen hoşgörü, hiçbir yerli futbolcuya gösterilmedi.
***
Hey gidi Roberto Carlos... Ondaki azalmayı izlerken, hüzünleniyor insan. Görkemli mazi camdan bakıyor, Roberto Carlos yedek kulübesinden dil çıkartıyor. Haksızlık bu! Hem Fenerbahçe'ye, hem mazisine.
***
Unutulmayana imza atmak için, haklı gerekçeler gerekir. Takım berbat anonslar verirken ve bütünlüğe sinsi darbeler vurulurken, Daum'un sığındığı liman "6'da 6..." Oysa gerçek tarihler, kaç maç kazandığınıza değil, ligin sonundaki gerçeklere bakar.
***
Birbirinin haritası olanlar için, yollar yolcuları durduramaz. Ama görünen o ki, Fenerbahçeli futbolcular iki maçtır emanet sevda taşıyorlar. Ve uzun yolun yolcusu gibi değil, "kaçak yolcular" gibi duruyorlar. Daum'un bilmesi gereken bir şey varsa, takımlar bazen, kazanırken de eleştirilir. Rekora giderken de...
***
Çünkü bu futbolla kazanılanların, kaybedilmesi ihtimal dahilindedir. Eğer sezon sonundaki avuntu, bilmem kaç maç üst üste kazanmış olmaktan öteye gitmezse... O zaman gösteririz Daum'a... "6'da 6'yı en son ne zaman gördüğümüzü!"
***
Maçın uzatma dakikalarında Büyükşehir Belediye frikik atarken, Alex, sarı kartı göze alıp, vakit geçirmek için duran topa müdahale ediyorsa. Bu pozisyonu Daum'a sormak gerek. "Fenerbahçe tarihinde, bu kadar aciz görüntüyü, tribünler sizden başka hangi teknik adam zamanında görebildi?"
***
Bilmem kaç maç üst üste kazanmak, futbolun içindeki küçük ayrıntılardır. Ama sahanın ortasındaki berbat futbol, hayatın gerçeğidir. "Savaşıyor, mücadele ediyor" diye başka bir çerçeveye yerleştirdiğimiz Fenerbahçe, iki maçta yeniden geçen yılın solgun pozlarını vermeye başladı.
***
Kazım, için sezon başında umutlu işaretler gördük ama kaç maçtır izliyorum da, Fenerbahçe onun için teşhir salonu. Ayakları kısır ama ağzı bol sıfırlı. Kendi laçkalıklarıyla besleniyor. Tribünlere gösterdiği tepkiyi de izledik, ona arka çıkan yöneticiliği de. Peki, sahadan çıkarken, elini çenesine götürüp, yaptığı hareketin tercümanlığını kim yapacak? Takımına meydan okuyan tavırlara göz yummak da, 3 yıl üst üste şampiyonluk masalına dahil mi?
***
Santos giderek azalıyor. Güiza, pazar gecesi de ölü olarak bulundu ama hâlâ yaşatılmaya çalışılıyor. Ona verilen şans Semih'e verilse, Güiza en azından daha çok çalışması gerektiğini öğrenirdi. Ödülle kazanılmayan, bazen cezayla kazanılır. Güiza'ya gösterilen hoşgörü, hiçbir yerli futbolcuya gösterilmedi.
***
Hey gidi Roberto Carlos... Ondaki azalmayı izlerken, hüzünleniyor insan. Görkemli mazi camdan bakıyor, Roberto Carlos yedek kulübesinden dil çıkartıyor. Haksızlık bu! Hem Fenerbahçe'ye, hem mazisine.
***
Unutulmayana imza atmak için, haklı gerekçeler gerekir. Takım berbat anonslar verirken ve bütünlüğe sinsi darbeler vurulurken, Daum'un sığındığı liman "6'da 6..." Oysa gerçek tarihler, kaç maç kazandığınıza değil, ligin sonundaki gerçeklere bakar.
***
Birbirinin haritası olanlar için, yollar yolcuları durduramaz. Ama görünen o ki, Fenerbahçeli futbolcular iki maçtır emanet sevda taşıyorlar. Ve uzun yolun yolcusu gibi değil, "kaçak yolcular" gibi duruyorlar. Daum'un bilmesi gereken bir şey varsa, takımlar bazen, kazanırken de eleştirilir. Rekora giderken de...
***
Çünkü bu futbolla kazanılanların, kaybedilmesi ihtimal dahilindedir. Eğer sezon sonundaki avuntu, bilmem kaç maç üst üste kazanmış olmaktan öteye gitmezse... O zaman gösteririz Daum'a... "6'da 6'yı en son ne zaman gördüğümüzü!"