Gösteri günü

İsmail Kartal pamuklarda sakladığı, oynatmaya "kıyamadığı" yedek güçlerini, en "steril" ortamda sahaya sürdü. Lig'de makine gibi çalışan takım, taraftar desteğini ve güvenini kazandığı ortamda, uzun süre sonra vitrine çıkacaklar, bulabilecekleri en güler yüzlü tribünler önündeydi. Hata yapsalar da alkışlanacakları bir statta, büyük bir tölerans aralığında sahaya çıktılar.
Gözler elbette Krunic'in üstündeydi.
Uzun süredir beklenen "altı numara", zorluk derecesi düşük maçta formasıyla ve Kadıköy gecesiyle tanıştı.
Yanında genç Bartuğ da vardı. Arkalarındaki Bonucci'den, önlerindeki Mert Hakan'dan da maksimum yardımı aldılar. İlginçtir Bartuğ daha çok sorumluluk aldı, Krunic ikinci bölgenin boşluklarını kontrol altına alıp, pas köprüsü olmayı tercih etti. Antrenmanlarda adından çokça söz ettirirken, maçta ne vereceği bilinmiyordu Lincoln'un. Roberto Carlos golü attı; sıfırdan vurarak. Aslında maçı bitiren ikinci golün de asisti geldi aynı ayaktan. Adanaspor'un istekli, dirençli gecesiydi aslında.
Gözlerin ekranda olduğu anlarda kendilerini hatırlatmak adına da mücadele ettiler.
Batshuayi golleriyle gecenin ismi oldu, Mert Hakan fileleri bulup kendini buldu. Ancak bu maçın öncekilerden "iki farkı" vardı. Duran toptan "iki gol" buldular. Lig'de göremediğimiz organizasyon golleri, bu maçta farkı katmerledi.