İki komutan

Zembereğınden boşalmış" derler ya, öylesine hırsla, arzuyla ve istekle gittiler Konyaspor'un üstüne. İsmail Kartal'ın dokunuşları vardı ilk on birde... Tadic yedekti mesela. Cengiz Ünder yoktu sahaya çıkanlarda. Hemen mırıldanmalar başladı taraftar arasında. İki komutan ile hükmettiler maça, tüm soruların cevabını verdiler. Fred, takımın çehresini, oyunun hızını değiştiren düzelten mükemmelliği ile yönetti maçı. Her şeyin başında, peşinde O vardı.
Sonrasında Szymanski, iki asist – bir golle "ipi" çekti. Tribünlerin ayağa kaldırıp, rakibin umutlarını yok etti. Her hatanın peşine düşen "kurt sürüsü" gibi iştahlı oynuyorlardı.
Ne "Fark açıldı" diyerek koşmaktan sakınan vardı sahada, ne de "Nasıl olsa galibiz, idare edelim" diyen...
İrfan mı, Cengiz mi? Maç öncesinde en çok tartışılan durumdu.
İsmail Kartal İrfan'ı yazdı tahtaya.
Maçları oyuncu üzerinden tartışanlar "fatura" sohbetlerine girdiler. İrfan Can'ın orta saha özellikleri, sadece gol atan – asist yapandan çıkıp, bek kovalayıp, pozisyon alan olması, bu bakış açısının değerlendirmeleri arasında değil. Normaldir böyle düşünmeleri. Beş farkla biten ilk yarının ardından Dzeko ve Szymanski'nin "koruma bölgesine" çekilmesi, çift santrafora dönülmesi, ardından Kadıköy'ün tekrar Tadic ve Cengiz'e kavuşması gecenin keyfinin perçinlenmesiydi. 7-1 biten maçtan sonra hakem yorumu yapılır mı? Fenerbahçe ilk golü VAR'ın verdirdiği penaltıyla attı. O kadar açık, süzülebilir bir pozisyondu ki, Kadir Sağlam'ın "ekran kararını" beklemesi inanılmaz. İki durum var burada; ya Kadir Sağlam'ın hakemliği tartışılır, ya da Fenerbahçe maçlarını yönetenlere "VAR'ın dediğini yap" denmiş. Her hafta tuz kokar mı? İnanılacak gibi değil.