Anarşik sistem

Altını tartarken hassas terazi gerekir.
Yüreği tartarken de...
Alex'in gördüğü kırmızı kart, rakibin artistik yanının ürünü.
Atılmış bir dirsek yok.
Pozisyon almak var.
Ama berbat hakemliğin bütün izleri mevcut.

* * *

Böyle zamanlarda armoninin bozulduğunu zannedersiniz ama ortaya garip bir ruh çıkar.
Sistem diye bir şey kalmaz.
Sistem, futbolcuların kişisel yeteneklerine dönüşür ve başkaldırısına dönüşür.. Buna "anarşik sistem" denir.

* * *

Böyle gecelerde de ortaya canlı heykeller çıkar.
Alex'in yokluğunda zaaf olarak işaret edilen alandan, ilk yarıda ihtişamlı bir adam çıktı.
Mehmet Topuz… Bütün pozisyonlarda baş oyuncu.
İkinci yarıda bu görkemin sahibi Caner Erkin.
Kafasını ayağa koydu..
Ayağını topa koydu...
En önemlisi yüreğini ortaya koydu.
Dün gece herkesin parmakla gösterdiği adam oydu.

* * *

İlk yarıdaki Fenerbahçe'nin fark yapacak gücü de vardı.
Biraz şanssızlık, biraz da Bienvenu'nun kendine düğümlendiği pozisyonlar, farkı engelledi.
Zaman zaman Fenerbahçe kalesi önünde karamboller gördük ama...
Gücünü zamana yaymakla, sahaya yayılmak arasındaki ustalığın, ikinci yarıdaki versiyonu da sarı lacivertti.
Galibiyeti koruma sahnelerinde, Fenerbahçeli futbolcuların yüreğinden bile ter aktı.
Hepsinin resimlerini yaldızlı çerçeveye koyuyorum ama.
Özellikle saygı uyandıran iki ismi tırnak içine alıyorum.
Mehmet Topuz ve Caner Erkin...

* * *

Hakeme gelince… Dün gece Saracoğlu'nun orta yeri hakem mezarlığıydı.
Aytekin Durmaz'ın ne avantaja saygısı vardı, ne emeğe.
Böyle bir hakemliğe saygı göstermemizi de kimse beklemesin zaten.