Total anestezi

Dünkü Fenerbahçe baştan sona aşktı.
Galibiyeti zihninde kotarmış bir takım.
Daha ilk dakikalarda durumunu kabul ettiren ve rakibe yılgınlık veren bir başlangıç.
Sahanın her yerinde rakibi elden ayaktan düşürmenin adını koydum. "Total anestezi!" H H H Niang'ın golü, Kayserispor'un aklını alan baskının bedeliydi. Ama Volkan Babacan'ın Fenerbahçe'de neden yer bulamadığını da belgeleyen bir resimdi.
Böyle kalecilere"takımın ruhunu emen piston" deniyor.
15. dakikada Kayseri'nin kaçırdığı çok net bir pozisyon var ki. Böyle pozisyonlara da "Yazısız karikatür" deniyor...

Fenerbahçe'nin ihtişamı sonuçtan ziyade, yürekli mücadelesindeydi.
Kanatlar harika.
Orta alan un alıp ekmek veren değirmen.
Böyle presin 90 dakika sürme ihtimalini ihtilal saydım. Gökhan Gönül'ü Avrupa'nın en iyi kanat oyuncuları arasına koydum. "Niang, 3 kaplan gücünde" diye not düştüm. Selçuk'un yalın mücadelesinde kontrpiyede kaldım.
İlk yarıda bütün işaret parmaklarının Mehmet Topuz'u gösterdiğine şahitlik ettim.

Fenerbahçe'nin tüm direnme noktalarında ayakta kaldığı bir ikinci yarı izledik.
Aynı direnç, aynı dayanışma. Alex'in topla daha çok buluşup, Niang'ı her rolün adamı olarak başrole taşıdığı dakikalar. Ve aşkın ikinci perdesinde Lugano'nun golü. Fenerbahçe savunmasının dengeli bütünlüğü Kayserispor gibi bir takıma çok nadir pozisyon verdi ki. Bu takımın sırlarından biri, ligin ilk yarısında rakip takımların yaya geçidine dönüşenlerin, nefsi müdafaasıdır.

O yüzden ligin ilk yarısında yan bahçeye kaçan topu bile almayanlar.
İkinci yarıda sevdanın bahçesinden sesleniyorlar. "Liderliğe aşık olduk!"

Dün gecenin özü... "Fenerbahçe aşka geldi." Mücadelenin yürekten geldiği gecelerde, 3 puan da koşarak geliyor zaten