Parçalı bulutlu

Mersin, 360 ile 390 pas yaptığı Osmanlı ve Akhisar maçlarını kaybedip, buna karşın 160-180 pası ancak yaptığı Trabzonspor ve G.Saray maçlarından 4 puan alınca, topu F.Bahçe'ye bırakır diye düşündüm maç önünde. Fena bıraktı hem de!
İlk 5 dakika yine pozisyon yoktu ama F.Bahçe'nin maçlara baskılı başlama stratejisi Topal'ın "Yetti gari, ben gideyim bari" dalması ve süper pası ile, "takım dışı ekstra çalışmanın ödülünü" haftalardır alan H. Ali'nin gol vuruşuna dönüştü.
Ardından, Nani ortası ve Joseph vuruşu ile Muammer'in kurtardığı pozisyon da, "F.Bahçeliler'in ön liberoları ile de kalabalıklaşabileceklerinin" göstergesi idi. İlk 15 dakikanın en iyi adamı Alper, Van Persie pası ile kaçıranlara eklendi. Alper ara pasına Van Persie kaçırdığında, Fenerbahçe yapılabilecek tüm hücum varyasyonlarını ilk 16 dakikada denemiş oluyordu.
Pereira tarihinin en iyi oynanmış 25 dakikasında hiçbir şey yapamayan Mersin'in de katkısı vardı elbet.
25 sonrası yavaşladı F.Bahçe. İlk yarının en fazla pas hatası yapan adamı kaleci Muammer'di. Bunda, ilk defa 45 dakika boyunca doğru ve sıkı baskı yapan F.Bahçe'nin rakibe boş alan bırakmamasının etkisi büyüktü.

Mehmet maçın en iyisiydi
Diego'nun Nani'ye attırdığı gol, son çizgiye gitmenin faydalarını göstermişti.
Ama Nakoulma ve Sinan ile öne oynamaya başlayan rakibe 2 de pozisyon verdi kendi solundan F.Bahçe.
Alper ile beraber maçın en iyisi Topal'ın 2. asisti ve "kanat adamı kalitesindeki" pası R. Van Persie'ye 3'letti.
F.Bahçe'nin, ters kademeye girme sıkıntısı, ofsayttan da olsa golü yemelerine neden oldu. İkinci yarıda düşme derdi olan takım 20 dakikada Mersin'e 4 pozisyon veriyordu. Geriye yaslanıyordu.
RVP-Fernandao ve Diego-
Ozan, Alper-Volkan değişiklikleri klasiklerdendi. Mersin, maçlarında 7 kırmızı kart ile (5 kendisine, 2 rakibe) ligin en çok kızaran ve kızartan iki takımından biri idi. Bu maçta da değişmedi.
Rakibin etkili adamları başlarda oynamamasına rağmen, diğer maçlara göre daha iyi gözüken F.Bahçe, parçalı bulutlu bir oyunla galip geldi.