İmam, cemaat meselesi!

Bir takımın gerçek ederini bulmak istiyorsanız tahtaya 1 rakamını yazın; bu motivasyon...
Yanına koyacağınız ilk SIFIR o takımı 10 yapar; bu hocadır... Sonra koyacağınız ikinci SIFIR bu takımı 100'lük yapar; o oyuncu kalitesidir...
Baştaki 1'i ortadan kaldırdığınız anda, geriye bolca SIFIR kalır!
Günümüz futbolunda motivasyon en önemli ayrıntı haline gelmiş durumda.
Hedefsiz kalan bir dev, cüce olabileceği gibi; hedefi olan bir cüce de devleri yıkabiliyor.
Beşiktaş'ın Avrupa Ligi'nde yaşadığı durum bu tezimize iyi bir örnektir.
Turnuvanın başından beri Abdullah Avcı bu kulvara göz ucuyla baktı...
Hocanın bu tavrını takımın algılamaması ve ona göre davranmaması imkansızdı, algıladılar ve onlar da göz ucuyla baktılar.
H H H
Dün gece olduğu gibi...
Avcı'nın sahaya sürdüğü ilk 11, "Avrupa neyimize, bakın işinize!" onbiriydi ve takım da buna göre oynadı!
İkinci yarıda hoca işi ciddiye aldı, N'Koudou ile Ljajic girdi ve takım da işi ciddiye aldı...
Sonuç tek kale oynayan, iki gol atan, geriden gelip maçı çeviren, iki penaltısı verilmeyen bir Beşiktaş.
Hikaye bu kadar basit.
İmam-cemaat meselesi bu işler.
Her neyse, şu grupta galibiyet alamadan bitirmek gibi bir risk vardı artık yok...
Beşiktaş tek yarılık oyunuyla giden maçı geri çevirdi.
Keşke işi baştan sıkı tutsalardı.
Maçın en iyisi bana göre Elneny'di.
Mükemmel oynadı. Sonradan giren N'Koudou ve Ljajic de gecenin rengi oldular.
Öte yandan Tyler Boyd konusuna ÖZELLİKLE değinmek istiyorum.
Çünkü Avcı bu oyuncuyu özellikle istedi...
Boyd'un ne gibi ÖZELLİKLERİ varmış bir türlü anlayamadık...
Kesinlikle Beşiktaş adına yılın en kötü transferidir.

NOKTA.