Anlayana

Beşiktaş sezon başından bu yana ilk kez (nispeten) derli toplu oynadı. Bunun en önemli sebebi savunmanın dörtlenmesiydi...
Amerika'yı yeniden keşfetmekten sonunda vazgeçen Abdullah Avcı, sonunda savunmada alışılmış düzene döndü.
Bu her şeyden önce, ikinci ve üçüncü bölgede dolaşan oyuncuların arkaya güvenmelerini sağlarken, doğal olarak öne daha bir cesaretle gitmelerine de neden oldu.
Lens sağ kanattan iyi bindirmeler yaptı, Douglas da destek verdi. İki kanat bekinin süratli oyunculardan seçilmesi de bu anlamda doğruydu.
Çünkü Rebocho da sol kanatta aynı şeyi yaptı.

***

Burak Yılmaz'ın yokluğunda, Güven de sakatlanınca en önde Umut'tan başka alternatif kalmadı.
Umut genç bir oyuncu, yetenekli de ama Beşiktaş formasının ağırlığını taşıması için çok erken.
En öndeki santraforunuz çok etkili değil ve set oyununa da katkı sağlayamıyorsa arkasındaki Ljajic'in sorumluluk alması ve deyim yerindeyse iki kişilik oynaması gerek.
Ancak o da bu sezon etkisiz eleman modundan pek çıkamadı.
Hal böyle olunca takımı öne itmek, pozisyon için zorlamak Caner, Dorukhan ve Lens'e düştü...

***

Bereketsiz bir sistem bu, çok zor pozisyon buluyorsunuz...
Bulduğunuzda ise atabilecek kaliteniz yok. Buna karşılık mutlaka gol yiyorsunuz...
Öyleyse sadece savunmada değil diğer bölgelerde de doğruyu bulmak gerek. Aksi halde Beşiktaş'ın yenebileceği bir takım bulması çok zor olur..
İşte birkaç pozisyon bulup HİÇ attınız ve son saniyede yine yediniz...
Umarım Abdullah Avcı maç sonrasında yine "Gole kadar iyiydik" masalı anlatmaz, çünkü artık gerçekten ayıp olur.
Taraftar YERE YATSANA diye bağırmaya başladı, bu çok büyük bir tepki aslında. Tabii anlayana.