Umut var

Maçtan önce Rize'nin güzelliğini anlatmak gerek.
Ben; Rizespor'un ne düşme, ne çıkma, ne şampiyonluk maçlarında stadın böyle dolduğunu görmedim. Dün gece ise özel milli maçta hıncahınç doluydu aynı stat.
Teşekkürler Karadeniz'in güzel insanları... Ve teşekkürler milli takımı kulüp takımı gibi organize etmeye başlayan TFF...
***
Gelelim maça... İlk yarı başabaş geçti. Prosinecki ve Lucescu'nun taktikleri benzerdi.
İki mücadeleci ön liberomuz Okay ve Mahmut, orta alanda ayakta kalmamızı sağladı. Cengiz ve Hakan'la da kanatlardan bindirdik.
Genç Enes birazcık dikkatli olsa, geceyi aydınlatabilirdi.
İkinci yarıda Yunus ve Cenk'in girmesiyle milli takım öne doğru daha cesur gitmeye başladı.
Rakipteki değişiklikler ise, onların geriye yaslanmasını zorunlu kıldı.
Çok net pozisyonlar yakaladık.
Cenk karşı karşıya dışarı attı. Hakan Çalhanoğlu, ayak içiyle golü yapmak varken fantezi peşinde koştu.
Çok iyi bir jenerasyonumuz var.
Deyim yerindeyse, 'hepsi okumuş çocuklar!'...
Teknik becerisi çok yüksek bir takım bu. Bu jenerasyonu çok iyi değerlendirirsek, önümüzdeki 5 sene içinde birçok özlemimizi dindirebiliriz.
***
Bu takımda 'kaşar' yok... Silah çeken yok... Mekan basan yok.
Hepsi pırıl pırıl, gencecik çocuklar.
Sonuna kadar destek vermek de boynumuzun borcu.
Çağlar, Kaan, Cengiz, Yunus, Cenk, Hakan, Okay, Enes ve diğerleri...
Hiç vazgeçmezseniz; günü geldiğinde kalitenizin karşılığını mutlaka alırsınız çocuklar. Bugün olmadı, yarın olur. Şu özel maçı izledikten sonra Rusya deplasmanına daha bir umutla bakıyorum.
Bu takım kazandıkça, özgüven denen oyuncu da sahaya inecek.