Bir bareberlik alsaydık iyiydi!
- Turgay Demir Yazıları
- 14 Kasım 2017, 02:04:40
Arnavutluk var karşımızda, İspanya, Almanya, Brezilya, Arjantin falan değil. İki pas yapmakta zorlanıyoruz, rakip kaleye gitmek bizim için önemli olay haline geliyor. Tamam Barış Yardımcı, Kenan Karaman, Atila Turan gibi milli forma anlamında çok tecrübesiz üç oyuncumuz var ama manzarayı bu mazeretle açıklamak mümkün değil.
Çünkü tecrübeli yıldızlarımız da var sahada. Pas atamıyoruz, şut denemiyoruz derken kaşla göz arasında maç 0-2 oldu! Şaka gibi. Ne zaman Arnavutlarla 'hazırlık' maçı yapsak onlar 'hazırlıklı' geliyor, biz 'hazırlıksız' yakalanıyoruz. İnanmak bile zor geliyor insana.
İlk yarıda, yani içinde 45 tane 60 saniye olan zaman diliminde, 30 saniye ayağımızda top tutamadık.
Yuh! Arnavutlar; önde, ortada, arkada hep sıkıştırdılar... Bizimkiler şaşkın..
İkinci yarıda Ozan Tufan, İsmail Köybaşı, Uğur Demirok, Emre Akbaba değişiklikleriyle daha bir canlandık.
Rakibin 10 kişi olması da cesaretimizi artırdı. Yüklendik, o ana kadar vuruşları gol olmayan Cenk ilk pasında Cengiz'e gol attırdı.
Güler misin, ağlar mısın?
Şu sıradan maçta, zayıf rakibe karşı umutlanacağız derken 10 kişilik Arnavutluk'tan bir gol daha yedik, güler misin, ağlar mısın? Hadi bakalım saldır şimdi çıkarmak için. Allah'tan ikinci gol çabuk geldi. Cenk Tosun topa basıp arkadaki Emre Akbaba'ya bıraktı ve Emre ilk buluştuğu topu gol yaptı. Bastırıyoruz, ablukaya alıyoruz sonra iki Arnavut futbolcu çıkıp, bizim beş oyuncu arasından topu kapıp kontra yapıyorlar. Ne desem bilmem ki!?
Arnavutluk'a yenildik, kazara berabere kalsak, belki de kendimizi kaybedip, sevinecektik, o haldeyiz!.
Yazık bize, yazık bu millete. Bir tane Milli Takımımız var ve onu izlemek hepimiz için ızdırap oldu. Terane dinlemekten de bıktık! Lucescu'yla bu yol yürünmez, kan uyuşmazlığı var! Bir şeyler yapmak lazım, yarın değil, bugün, hemen, şimdi, hatta dün yapmalıydık. Bu kumaştan elbise çıkmaz hacı, sel yatağına ev yapmak bizimki, yeniden yapılanmak şart...
Şart kere şart.
NOT: Sonunda Antalya'daki milli seyirciyi de küstürdük. Yazıklar olsun.
Çünkü tecrübeli yıldızlarımız da var sahada. Pas atamıyoruz, şut denemiyoruz derken kaşla göz arasında maç 0-2 oldu! Şaka gibi. Ne zaman Arnavutlarla 'hazırlık' maçı yapsak onlar 'hazırlıklı' geliyor, biz 'hazırlıksız' yakalanıyoruz. İnanmak bile zor geliyor insana.
İlk yarıda, yani içinde 45 tane 60 saniye olan zaman diliminde, 30 saniye ayağımızda top tutamadık.
Yuh! Arnavutlar; önde, ortada, arkada hep sıkıştırdılar... Bizimkiler şaşkın..
İkinci yarıda Ozan Tufan, İsmail Köybaşı, Uğur Demirok, Emre Akbaba değişiklikleriyle daha bir canlandık.
Rakibin 10 kişi olması da cesaretimizi artırdı. Yüklendik, o ana kadar vuruşları gol olmayan Cenk ilk pasında Cengiz'e gol attırdı.
Güler misin, ağlar mısın?
Şu sıradan maçta, zayıf rakibe karşı umutlanacağız derken 10 kişilik Arnavutluk'tan bir gol daha yedik, güler misin, ağlar mısın? Hadi bakalım saldır şimdi çıkarmak için. Allah'tan ikinci gol çabuk geldi. Cenk Tosun topa basıp arkadaki Emre Akbaba'ya bıraktı ve Emre ilk buluştuğu topu gol yaptı. Bastırıyoruz, ablukaya alıyoruz sonra iki Arnavut futbolcu çıkıp, bizim beş oyuncu arasından topu kapıp kontra yapıyorlar. Ne desem bilmem ki!?
Arnavutluk'a yenildik, kazara berabere kalsak, belki de kendimizi kaybedip, sevinecektik, o haldeyiz!.
Yazık bize, yazık bu millete. Bir tane Milli Takımımız var ve onu izlemek hepimiz için ızdırap oldu. Terane dinlemekten de bıktık! Lucescu'yla bu yol yürünmez, kan uyuşmazlığı var! Bir şeyler yapmak lazım, yarın değil, bugün, hemen, şimdi, hatta dün yapmalıydık. Bu kumaştan elbise çıkmaz hacı, sel yatağına ev yapmak bizimki, yeniden yapılanmak şart...
Şart kere şart.
NOT: Sonunda Antalya'daki milli seyirciyi de küstürdük. Yazıklar olsun.