Maceranın bedeli!

Kayayı parçalayan suyun gücü değil damlaların sürekliliğidir der bir Çin atasözü. Yaptığınız iki atak arasında bir dakika bile varsa bu çok uzun zamandır. Bunun yerine beş dakikada bir rakip kaleye gidip iki kez dönen topu alırsanız gol bulma ihtimaliniz yüzde yüz artar.
Bu bakışla maçın büyük bölümünü yanlış kurguyla oynadığımızı söylemeliyiz.
Terim iyi top kullanan dört oyuncuyu birlikte kullandı on birde; Arda, Töre, Volkan, Hakan Çalhanoğlu… Böyle bir dörtlüyle kaleye gitseniz bile gerçek bir baskı kuramazsınız, çünkü topsuz oyunda hiç olmayan dört komutanla dönen topu alma ihtimaliniz yoktur.

En iyimiz Arda Turan...
Volkan Şen bal yapmayan arı, dünyayı feth edeceği izlenimi veriyor ama iki metreden topu kaleye gönderecek becerisi yok. Töre ona keza... Kanat ortası yok, rakip on kişiyle kapanmış dolayısıyla Burak da off… O bölgedeki en iyimiz dört aylık maç eksiğine rağmen Arda Turan'dı, yüreğine sağlık kardeşimin.
Ne zaman Terim maceradan vazgeçip Volkan-Töre ikilisinin yerine Şener ve Umut'u sahaya sürüp sağ bekteki Ozan'ı ortaya aldı işler düzeldi.
Damlalar (!) sürekli akmaya başladı, kaya olsa dayanmaz paramparça olurdu.
Yüklendik, saldırdık, dönen topları kovaladık, o olmadı, bu olmadı derken bir penaltımız da yanlış ofsayt bayrağıyla güme gitmez mi!.. Buyurun buradan yiyelim… Hollanda mağlup, umutlar tavan yapmış, olmalı bu gol, olacak diyoruz.
Derken o ana kadar tek pozisyonu olmayan Selçuk çıkıyor sahneye, vuruyor ve umutlar yeşeriyor gece gece… Sonra mı!? Bin tane vurduk birden fazla girmedi, adamlar bir tane vurdu bunca emek boşa gitti.
Letonya, Hollanda'yı tedavi etti vesselam.
Muhteşem bir seyirci vardı teşekkürler güzel Konya...