Tarih yazar

Maça çıkan on birde Juan Mata bir miktar göz tırmalıyordu. Hayır; adamı seviyor, saygı duyuyorum ama Galatasaray'ın ilk on birinde oynaması bana pek mümkün görünmüyor. Kötü oynayıp, oynamadığı tartışılır fakat yerine hiç beklemediğim bir isim sahaya sürüldü. Okan Hoca, 22'inci dakikada, kafamdaki "Mata niye oynuyor?" sorusunu "Mata çıkınca yerine neden Rashica girdi?" sorusuyla değiştirmiş oldu. İlk yarı golsüz berabere bitince kabak yine Yunus Akgün'e patladı. İki tur önce, yani ilk on birde başlaması gereken Zaniolo ikinci yarıda oyuna girdiğinde stattaki heyecan ekrandan bile hissediliyordu. Sonrası malumunuz… Asist, Buruk'un gözdesi Rashica'dan, gol vuruşuysa Zaniolo'dan geldi. Bakalım bir gün, Icardi'nin arkasında (soldan sağa), Mertens, Zaniolo ve Yusuf'u birlikte oynarken görebilecek miyiz? Bazıları (en çok da Okan Hoca) kızacak ama Rashica ve Kerem'i hala çok dağınık buluyorum. Ezeli rakipleri yürüyerek statlarına giderken, lodos fırtınasında meşakkatli bir yolculuğun ardından tribünleri dolduran sarı kırmızılı taraftarı ayakta alkışlıyorum. Tabii ki üst üste rekorlar kıran Okan Buruk'u da… Dile kolay dün gece tam 63 yıllık bir rekoru tarihe gömdü Galatasaray. Sezon sonunda şampiyonluk ipini göğüslese de göğüslemese de bu sezonun Galatasaray'ı hafızalardan hiç silinmeyecek. Geçen hafta yağmur başlayınca Beşiktaşlılar efsane tezahüratlarını seslendirmişti. Dün akşam "gerçekleri tarih yazar / tarihi de Galatasaray" söylendi de ben mi duymadım?