Kaldığımız yerden
- Serkan Korkmaz Yazıları
- 15 Haziran 2021, 21:32:31, Güncelleme: 16 Haziran 2021, 06:50:12
Daha dün gibi aklımda… 1996'daki o ilk Avrupa Şampiyonası deneyimimiz.
Puansız ve hatta gol atamadan da olsa büyük bir rüyanın gerçekleşmesiydi, futbolu çok seven, güzel ülkem için. O katılımın kahramanı Terim, dört yıl sonra, Galatasaray'la Avrupa'da kupa kaldırmış, o Galatasaray'ın omurgası, milli formayla 2002'deki Dünya üçüncülüğünde, Güneş'in sevk ve idaresinde, Türkiye'yi onurlandırmayı başarmıştı.
Futbolda yaşadığımız bu iki zirvenin gölgesinde kalan ama aslında hiç de küçümsenmemesi gereken Euro 2000 katılımımızdaysa, Denizli'nin milli takımı, ilk gol, ilk puan ve ilk galibiyetle tarihe geçerek İtalya'nın olduğu gruptan çıkmayı başarmıştı. 2008'de de yine tarih yazmış, Türk futbolunun hak ettiği yere gelmesi için büyük fırsat yakalamıştık.
Geç açılmıştık ve hep üzerine koyuyorduk. Naklen yayınlarımız değerlenmiş, futbolumuz bir endüstri gibi davranmaya başlamıştı ama büyük bir organizasyona gitmek için, içerideki kısır rekabetlere odaklanarak tam sekiz yıl beklemek zorunda kalmıştık. Euro 2016'da, deneyimli ve iddialı hocasıyla, Barcelona'lı Arda'sı başta olmak üzere, yetenekli kadrosuyla ciddi seviyede bir potansiyel barındırıyordu milliler… O turnuva (maalesef) aklımızda, prim kavgaları ve tuhaf gerilimleriyle büyük bir hayal kırıklığı olarak konuşlandı. 2016 sonrasında, ayyıldızlı takıma karşı biriken antipati, Lucescu seçimi ve bu seçimin garip komplikasyonlarıyla farklı bir boyut kazandı. Uluslararası arenada sahne almaya geç başlamış, yavaş yavaş açılmış, üzerine koya koya giderken bir anda umutsuzluğa kapılmıştık. Türk Milli Takımı'nın, Güneş'in gelişiyle kısa sürede sempatik ve başarılı bir takıma dönüşme macerasını lütfen kimse küçümsemesin.Zor günler geçirdik, atlattık, yine atlatırız. Pek çok otoriteye göre bu şampiyonanın en iyi takımı İtalya karşısındaki oyunumuzla ve skorla yılgınlığa düşmeyelim. Bugün Galler'i yenip yolumuza kaldığımız yerden devam edelim. ''Bizim çocuklar''a güvenin, inanın. Hikayemiz bu akşam kaldığı yerden devam edecek. Çünkü biz, çünkü hepimiz, çünkü bu takım HEP BİRLİKTE çok daha iyi yerlerde olmayı hak ediyoruz.
Haydi; çocuksu bir heyecan, hak edilmiş bir özgüvenle gereğini yapın BİZİM ÇOCUKLAR!
Hepimiz için!
Puansız ve hatta gol atamadan da olsa büyük bir rüyanın gerçekleşmesiydi, futbolu çok seven, güzel ülkem için. O katılımın kahramanı Terim, dört yıl sonra, Galatasaray'la Avrupa'da kupa kaldırmış, o Galatasaray'ın omurgası, milli formayla 2002'deki Dünya üçüncülüğünde, Güneş'in sevk ve idaresinde, Türkiye'yi onurlandırmayı başarmıştı.
Futbolda yaşadığımız bu iki zirvenin gölgesinde kalan ama aslında hiç de küçümsenmemesi gereken Euro 2000 katılımımızdaysa, Denizli'nin milli takımı, ilk gol, ilk puan ve ilk galibiyetle tarihe geçerek İtalya'nın olduğu gruptan çıkmayı başarmıştı. 2008'de de yine tarih yazmış, Türk futbolunun hak ettiği yere gelmesi için büyük fırsat yakalamıştık.
Geç açılmıştık ve hep üzerine koyuyorduk. Naklen yayınlarımız değerlenmiş, futbolumuz bir endüstri gibi davranmaya başlamıştı ama büyük bir organizasyona gitmek için, içerideki kısır rekabetlere odaklanarak tam sekiz yıl beklemek zorunda kalmıştık. Euro 2016'da, deneyimli ve iddialı hocasıyla, Barcelona'lı Arda'sı başta olmak üzere, yetenekli kadrosuyla ciddi seviyede bir potansiyel barındırıyordu milliler… O turnuva (maalesef) aklımızda, prim kavgaları ve tuhaf gerilimleriyle büyük bir hayal kırıklığı olarak konuşlandı. 2016 sonrasında, ayyıldızlı takıma karşı biriken antipati, Lucescu seçimi ve bu seçimin garip komplikasyonlarıyla farklı bir boyut kazandı. Uluslararası arenada sahne almaya geç başlamış, yavaş yavaş açılmış, üzerine koya koya giderken bir anda umutsuzluğa kapılmıştık. Türk Milli Takımı'nın, Güneş'in gelişiyle kısa sürede sempatik ve başarılı bir takıma dönüşme macerasını lütfen kimse küçümsemesin.Zor günler geçirdik, atlattık, yine atlatırız. Pek çok otoriteye göre bu şampiyonanın en iyi takımı İtalya karşısındaki oyunumuzla ve skorla yılgınlığa düşmeyelim. Bugün Galler'i yenip yolumuza kaldığımız yerden devam edelim. ''Bizim çocuklar''a güvenin, inanın. Hikayemiz bu akşam kaldığı yerden devam edecek. Çünkü biz, çünkü hepimiz, çünkü bu takım HEP BİRLİKTE çok daha iyi yerlerde olmayı hak ediyoruz.
Haydi; çocuksu bir heyecan, hak edilmiş bir özgüvenle gereğini yapın BİZİM ÇOCUKLAR!
Hepimiz için!