İç-dış!

Aslantepe'deki Galatasaray, deplasmandaki Galatasaray'ı rahat yener. Bu, Gençlerbirliği gibi-nispeten-yumuşak deplasman maçları için bile geçerli.
Türk Telekom Stadyumu'ndaki taraftarın bu sezon elde edilen başarıda ne denli pay sahibi olduğunun ispatıdır.
Artık sezonun bitimine altı hafta kala bu duruma yapılacak çok da fazla bir şey kalmadı.
Ligin ikinci yarısındaki Sivasspor ve Kasımpaşa maçlarından birer puan alınsaydı, belki de Galatasaray tüm kamuoyu tarafından şampiyon ilan edilmiş olacaktı.
Dün akşamki maçın sonucu ne olursa olsun, deplasmanda çok kötü oynayan Galatasaray'ın Başakşehir ve Beşiktaş'ı içeride yenmesi, şampiyon olabilmesi zaten şarttı.
Maç 0-0 giderken 60. dakikada Fatih Terim'in aldığı riski mantıklı bulduğumu itiraf etmeliyim. Fatih Terim'i iyi tanıdığımı zannediyorum.
Deneyimli hoca, Eren'i oyuna sürüp, Belhanda'yı çıkarırken tam da şöyle düşündü bence; ''ha bir puan, ha sıfır puan. Zaten; içeride Başakşehir'i ve Beşiktaş'ı yenmek zorundayım… Hücum!''… Bu risk, öyle her teknik adamın kolay kolay alabileceği türden bir risk değil.

RODRİGUES YEDEK KALIR
Hele hele sezon sonu gideceği konuşulmaya başlandıktan sonra performansında düşüş gözlenen Rodrigues'in çıkışı ve yerine Sinan Gümüş'ün girmesi daha da doğru bir hamleydi.
Hatta biraz iddialı bir tahmin olacak ama; Rodrigues'i önümüzdeki hafta yedek kulübesinde görebiliriz. Maç öncesinde bir puana fazlasıyla razı olduğunu söyleyen Ümit Özat, puan cetvelindeki durumları uyarınca hayli mantıklı konuşmuştu.
Bir futbol adamı olarak bu sezon bence çıraklıktan kalfalığa geçtiğini ispatlıyor.
Bu sezon küme düşseler de bu görüşüm değişmeyecek.
Başkent'teki maçı kazanmak, Galatasaray için önemliydi ama, kalan maçların niteliği uyarınca hayati de değildi. İki hafta sonra Alanya'daki maçın bitiminde dün akşamki skor tabelasının önemi daha net anlaşılacaktır kanaatindeyim.