Tam yol

Trabzonspor-Antalyaspor eşleşmesi belki çeyrek finaller içinde en zor eşleşmelerden biriydi. Bunun en temel nedeni de Süper Lig'de Trabzonspor'u tek yenen takımın Antalya olduğu gibi devre arasında yaptığı 4 takviyeyle, son haftalardaki çıkışıyla maçın zor geçeceğinin net göstergesiydi.
Bordo-mavililer oyuna hızlı başladılar.
Rakip kaleye yakın pres gücüyle Antalya'yı geriye ittiler. Bu oyun başlangıcında orta sahada ikili sıkıştırmayla yaptıkları baskı sonucunda, rakipten kazanılan topla da golü buldular. Golü bulduktan sonra Trabzonspor'un zaman zaman alışık olduğumuz ama Trabzonspor adına geriye olumsuz görüntü çizen, geriye yaslanma hastalığı yine ortaya çıktı.
Bununla beraber bir de sonlanmayan ataklar, basit pas hataları, geniş alanda yakalanmasıyla beraber duran toplardaki adam ve alan paylaşımının sıkışıklığıyla Antalyaspor'a pozisyon da verdiler.
Trabzonspor, maçın son dakikalarında ikinci golü bulup rahatlamadan önce direkten dönen topları, girdikleri pozisyonları, kaçırdıkları net pozisyonlarla beraber maçı daha önce bitirip, istediği skoru da alabilirlerdi.
Bu skor gecikince zaten Antalya'yı hem oyuna ortak ettikleri gibi onların da motivasyonunu yükseltmiş oldular.
Abdullah Avcı'nın bazı mevkilerde yaptığı rotasyonlar gayet doğaldı.
Maçta Djaniny, Viscanın iş birliği, orta sahadaki Berat'ın tekrar eski iyi performans verdiği günlerin sinyalini vermesi, Denswil-Hugo'nun uyumu, Uğurcan'ın da kalesinde gösterdiği başarılı performansla da hak ettikleri maçı kazanmasını bildiler.
Bordo-mavililer, bu sezonki "iki hedefini de tam yol" sürdürdükleri gibi o coşkuyu, konsantrasyonu, disiplini ve en önemlisi kazanma alışkanlığını da devam ettiriyorlar.