Bu ne sevgi ah… Bu ne ızdırap!
- Necmi Perekli Yazıları
- 23 Eylül 2017, 02:24:58, Güncelleme: 23 Eylül 2017, 02:48:55
Bu maçın sonucu belli. Bundan sonra maçın akışı hakkında bir yorum ileri sürmekten daha önce Alanyaspor'un bu maçı nasıl kurtardığına ve Trabzonspor'un neden kendi sahasında yok olduğunu incelemek gerekir.
Biz biz olalı Trabzon sahalarında böyle bir maç izlemedik. Sen maçın ilk yarısında 3-1 galipsin. Peki normalde bundan sonra seyirci ne bekler? Güzel oyun, fark, yeni oyuncuların denenip kazanılması.
Evet, kaleci alt yapı oyuncumuz bu andan itibaren oyuna alınması fevkalade doğru. Doğru ama gelin görün ki sahada bu kalecinin ağabeyleri futbolu bıraktı fantazilerle uğraşmaya başladılar.
Derler ki "Futbolun adaleti yok" değil mi? İşte bu maçta anladık ki "Futbolun adaleti varmış" Öyle değil mi?
"Ne anladınız?" derseniz; işte saha, işte oyun, işte oynayanlar ve sonuç ortada!
Şimdi bundan sonra, ilk yarıda elde edilen 3-1'lik sonucun devamında, hınca hınç taraftarının önünde nasıl kepaze olunur!
Buyrun görün.
Bizler defalarca yerel basınımızı uyardık, "Yapmayın, etmeyin. Bu gençleri bu denli pohpohlamayın, bir çiçekle bahar olmaz" diye uyarmıştık. Demiştik de... Öyle ya bizim yazarlarımızın hepsi usta!
Şimdi buyrun bakalım ne diyeceksiniz bundan sonra. Yani önce ifrat şimdi de herhalde gazetelerimizde "Tefrit" anonsları okuyacağız.
Şimdi zannederim ki Akhisar karşısında alınan yenilginin herkes teknik direktör Ersun Yanal'a yüklenecek. Orada hata yaptı, burada hata yaptı diye...
Peki sahada bu oyuncuların nesi eksikti de bu denli? Oyunda resmen dalga geçtiler.
İçinde bunca profesyonel olan bu kadro içinde birilerinin ciddiyeti kafalarına sokması gerekiyor.
Yok! Bana göre demek ki bizim oyuncularımız halen daha futbolun ciddiyetine vakıf olamamışlar.
Buna Sosa'dan Yusuf'una varana kadar herkes dahil. Yazık Beşiktaş maçına çok iyi bir moralle çıkacaklardı.
Fakat ben derim ki;
İşte bugün Trabzonspor'a şu anda sahip çıkmak zorundayız.
Sadece iyi günde değil, kötü günde de de birlik olunmalı
Biz biz olalı Trabzon sahalarında böyle bir maç izlemedik. Sen maçın ilk yarısında 3-1 galipsin. Peki normalde bundan sonra seyirci ne bekler? Güzel oyun, fark, yeni oyuncuların denenip kazanılması.
Evet, kaleci alt yapı oyuncumuz bu andan itibaren oyuna alınması fevkalade doğru. Doğru ama gelin görün ki sahada bu kalecinin ağabeyleri futbolu bıraktı fantazilerle uğraşmaya başladılar.
Derler ki "Futbolun adaleti yok" değil mi? İşte bu maçta anladık ki "Futbolun adaleti varmış" Öyle değil mi?
"Ne anladınız?" derseniz; işte saha, işte oyun, işte oynayanlar ve sonuç ortada!
Şimdi bundan sonra, ilk yarıda elde edilen 3-1'lik sonucun devamında, hınca hınç taraftarının önünde nasıl kepaze olunur!
Buyrun görün.
Bizler defalarca yerel basınımızı uyardık, "Yapmayın, etmeyin. Bu gençleri bu denli pohpohlamayın, bir çiçekle bahar olmaz" diye uyarmıştık. Demiştik de... Öyle ya bizim yazarlarımızın hepsi usta!
Şimdi buyrun bakalım ne diyeceksiniz bundan sonra. Yani önce ifrat şimdi de herhalde gazetelerimizde "Tefrit" anonsları okuyacağız.
Şimdi zannederim ki Akhisar karşısında alınan yenilginin herkes teknik direktör Ersun Yanal'a yüklenecek. Orada hata yaptı, burada hata yaptı diye...
Peki sahada bu oyuncuların nesi eksikti de bu denli? Oyunda resmen dalga geçtiler.
İçinde bunca profesyonel olan bu kadro içinde birilerinin ciddiyeti kafalarına sokması gerekiyor.
Yok! Bana göre demek ki bizim oyuncularımız halen daha futbolun ciddiyetine vakıf olamamışlar.
Buna Sosa'dan Yusuf'una varana kadar herkes dahil. Yazık Beşiktaş maçına çok iyi bir moralle çıkacaklardı.
Fakat ben derim ki;
İşte bugün Trabzonspor'a şu anda sahip çıkmak zorundayız.
Sadece iyi günde değil, kötü günde de de birlik olunmalı