Maçın hakkı beraberlikti

Trabzonspor yakaladığı galibiyet serisine iki haftadır ara vermiş gözüküyor. Geçen hafta sahasında verdiği 2 puana karşılık bu hafta Konya karşısında 1 puan aldı diyebiliriz.
Sahadaki futbol her iki takımın da enerjik ve maça asılarak, ambiyansı güçlü bir oyun tarzı olarak ortaya çıktı. Orta sahada insanüstü bir pres uyguladılar. Her iki takım da nerede ise bire üç diyebileceğimiz yoğunlukta adam adama markaj uyguladı. Oyunu dar alanlara sıkıştırdılar.
Belki de son zamanlarda bu denli futbol adına aktif ve süratli, hatta oyun oynamayı zor hale getiren takımlara rastlamadık. Bu tarz futbol bu sahalarda pek nadir görülen bir oyun sitiliydi.
Olcay geldiği günlerdeki performansının üzerine çıkmaya başladı gibi...
Bu, Trabzonspor için sevindirici.
Onazi ve Castillo da artık Trabzonspor için kazanım olmuş, olmazsa olmaz iki oyuncu durumuna geldi. Geride Durica'nın yerine oynayan Medjani üstlendiği görevde Durica'yı aratmadı.
Yusuf her yerdeydi!
Yusuf geçen maçlara göre biraz daha toparlanmış gözüktü. Her iki görevde de vardı. Her iki bek Trabzonspor için yerinde birer transfer olmuşlar.
Sadece Rodellaga için "N'Doye'nin yerine geldi fakat ortada bir fark yok" şeklinde yorum yapabiliriz.
Acaba boşuna mı alındı? Biraz ilerleyen zaman içerisinde daha iyi anlayacağız.
Gelelim 'Onur'umuza! Onur gerçekten Trabzonspor için geldiği günden beri bir şanstır. Yediği gole gelince; değil Onur, dünyada hiçbir kalecinin bu frikiğe yapacak hiçbir şeyi olamazdı. Fakat diğer pozisyonlardaki çabukluğu Trabzonspor'a bir puan kazandırdığı ortada.
Sonuç olarak Trabzonspor halen forvet eksikliğini giderebilmiş değil. Ersun Yanal'ın yaptığı hamleler yerinde fakat "Bero eski formundan şu an uzak kalıyor" diyebiliriz. Elbette bunca ayrılıktan sonra birden aynı formu ve formayı yakalaması zor. Neyse ki Trabzonspor deplasmanda hiç olmaz ise "1 puan 1 puandır" mantığı ile maçı bitirmiş oldu.
Konyaspor ve hocaları Aykut Kocaman'ı da ortaya koydukları aktif ve cesur futboldan dolayı da kutlamak gerekir.