Fazla sevinmeyelim

Trabzonspor'da değişen bir şey yok, tas, tarak, takunya aynı... Milli maç dolayısı ile verilen aradan hiçbir şekilde istifa edilmemiş.
Orta saha ve forvet anlayışı benzer mantıkta... Paslar geriye gereksiz, fuzuli yana... Bu oyun anlayışı rakibin savunması içinde toparlanmasına fırsat tanırken, Trabzonspor'un da pozisyon üretmesinde sıkıntılar yaşatmakta... Önlem, tedbir yok. Bu takım daha nasıl pozisyon bulup gol atacak. Ürkek, çekingen, nazlı... Yapılacaklar konusunda kararsız...
Böyle bir takımın ardından söylenecek söz şudur: Takım kazanmışsa sakın ola fazla sevinmeyelim, kaybedince de fazlaca üzülmeyelim.
Kazanması inanın tesadüflere ve ikramlara bağlı... Zira bu kumaş bu kadar...
Buna teknik ekip ne kadar, nasıl katar da bir versiyon atlatır bilemem.

Yoksa biz mi göremedik!
Koskoca ilk yarı geçip gidiyor, tek pozisyon, ah vah dedirtecek hareket yok. Ya gerisi nasıl olacak bilmem doğrusu!
Rakip arkaya yaslanmışken sen tek adamla gol arıyorsun. 'Olur mu?' siz söyleyin.
Hani orta sahadan destek, toplu savunma toplu ofans anlayışı!
Kanatları kullanma, rakibi hataya zorlayıcı baskı unsurun yok, bu takım daha nasıl gol atacak söyler misiniz?
Söyler misiniz dünkü Trabzon galip gelebilmek için ne oynadı, nasıl düşündü, hangi aldatma hareketlerini ortaya koydu! Biz mi göremedik yoksa!
Saha ve seyirci avantajı böyle mi kullanılır!
İşte 61. dakikayı da geçtik yazımı enterliyorum.
Bundan sonra atsan ne olur yesen ne olur, Trabzonspor sahasında bu dakikaya kadar yok olduktan sonra!
Gerisi ne yazar!..