Dostça bitti

Sezonun son maçı, birbirlerini bir daha ya kısmet görmek!
Karadeniz'in dost iki takımı, sezonun son maçlarını puanları kardeş payı yaparak nihayetlendirdiler.
Maç kalitesi itibarı ile de söylenecek yazılacak ne var ki bizde yazıp dökelim.
Her şey ortada zaten.
Tüm hareketler ve akınlar nerede ise al gülüm-ver gülüm resminde idi.
Son maçlarını izlediğimiz dört Süper Final takımının oynadıkları futbolun ederi ortada gözüktükten sonra Tür futbolu için söylenecek bir söz var, o da "Vay olsun benim futbolumun başına."
Avcı'nın işi zor!
Bu takımlarla bir Milli Takım oluşturmak için gecesini gündüzüne katan Abdullah Avcı'ya Allah kolaylık versin.
Siz olsanız bu oyuncularla nasıl bir takım kurarsınız, hangisini alıp Avrupa sahalarına sürersiniz söyler misiniz?
Bu aruk oyuna bir kalite, bir dinamizm getirebilmek için kulübelerden dahi herhangi bir hareket gelmedi. Anlayın ki onlar da bu işi bitirmiş, kaderlerine razı olmuşlar. İkinci yarı oyunda bir hareketlenme oldu ise de son vurucular becerili olamayınca bundan da bir sonuç alamadılar.
Seyirciler ellerindeki simitlerle evlerinin yolunu tuttu.
Uyuyanlar da hakemin bitiş düdüğü ile uyandılar.