Trabzonspor bu olamaz

Sahada varlığı ile yokluğu belli olmayan, sadece forması ile gözükebilen bir Trabzonspor seyrettik. Hele ilk yarıda Trabzon'un nerede ise boş forma ile sahada olduğunu gözlemek hiç de zor değildi.
Bu tür zorlu maçlarda savunmaya çekilip rakibi karşılama ve onun yapacağı hatalardan medet umması lider bir takıma yakışır mı hiç?
Evet Egemen'in sakatlanıp oyun dışı kalmasının Trabzon'u olumsuz etkilediği doğru.
Ama lider takım o ki bu gibi kayıplarda kendini önceden hazırlayan ve gerekli tedbirlerini anında alandır. İşte Trabzonspor maalesef bir oyuncusunu yerini zamanında dolduramayışının cezasını rakibine yenilerek ödedi.
Rakibe karşı uygulanacak taktiğin tatbikatında yapılan hatalar ve uygulamaya alınan yetersizlikler üç puanın Şükrü Saracoğlu'nda bırakılmasına neden teşkil etti. Fenerbahçe ise hem fizikman hem de kondisyon olarak artı moral itibarı ile adeta Trabzonspor üzerine kilitlenmişti.
Peki, bunca hazırlıklar nereye gitti?

İkili mücadeleleri kaybetti
Adeta kupadaki şansını dahi bu maça ipotek eden Trabzonspor, Fenerbahçe karşısında ne yazık ki iflas eden bir mirasyedi gibi idi.
Trabzonsporlu hangi futbolcu ikili mücadeleden galip ayrıldı? Üç tane pas yerine ulaştı mı?
Hangi futbolcu diğer bir arkadaşına yardım edip bir tek Fenerbahçeli futbolcuyu boşta bırakabildi?
Hiçbiri. Ne yalan söyleyeyim eğer sahada bir ikinci lig takımı olsa idi bu derece eli kolu bağlı sahadan ayrılmazdı.
İkinci devre Trabzon eğer başka gol yemedi ise bunu sadece Fenerbahçe'nin ne olur ne olmaz şeklinde kendine biraz güvensizliğindenkaynaklanmış olduğunu söyleyebilirim.
Ne yazık ki Trabzonspor bundan önceki başarılı oyunlarının bayram öncesi şişirilen fakat bayram günü sönen bir balon gibi idi.
Fakat her şeye rağmen bu deformasyon bence Trabzonspor'un ayaklarının yere basmasına ve kendisine gelmesine vesile olur umudu içerisinde olmayı istiyorum.
Elbette şimdi her şey yeniden başlıyor...