Psikolojik lider!

Fenerbahçeli futbolcular için kendilerini affettirmenin bir yolu olmalıydı, o yolu Sivas'ta buldular. Zihinsel kazanma yeteneğini fiziksel olarak da sahaya yansıtan bir takımın maçtan önceki planları oyun içinde gerçekleşti. Bir gece sonra da liderlikle arasındaki puan farkının kuralları değişti. Sivas'taki kritik galibiyetin ve Galatasaray'ın yenilgisinin getirdiği sonuç; "bu saatten sonra ligin psikolojik lideri Fenerbahçe'dir." Liderliği kontrol altında tutmakla liderliği elinde tutmak arasındaki mesafeyi kısaltmalarına mahsuben!

Sivasspor karşısında Ferdi Kadıoğlu'na baktım da sezonun sonunda sonuç ne olursa olsun omuzlarda taşınması gereken ilk isim odur! Takımdaki gizli hiyerarşiye aldırış etmeden hamallık yapmayı bile göze alabilen başka bir futbolcu yok. Gerçek bir emek tiryakisi! Diğer futbolcular kendisini dikkatlice izlerse; üretmeyi, direnmeyi ve harika bir mücadelenin içindeki "sadeliğin püf noktalarını" ondan öğrenebilirler.

İrfan Can Kahveci'ye gelince. Bu delikanlının sol ayağındaki yetenek kadar, beyninin içinde ürkütücü bir derinlik var. Yaptıkları insan tabiatına uymuyor çünkü. Sahanın içindeki sorumsuzluk ve zalimliğin önü açık, takıma tutunma arzusu yok. Ve nasıl bir duyguyla hareket ediyorsa rakiplerinin futbol hayatına bile saygısı yok. Ama 3 sezondur yaptıkları ters açıdan hayranlık uyandırıyorsa, bizim yaptığımız eleştiriler düşünce israfından başka bir şey değil. Maçtan sonra böyle bir futbolcuya dersini vermek yerine zalimliğe kol kanat geren ve "hakemler Fenerbahçe'ye çok kolay kırmızı kart gösteriyor" diyen Jesus'a bir ayna tutsam dönüp bakmaz. Böyle adamlar için hiçbir şeyden sorumlu olmadıkları bencil bir mekandır aynalar. Ya da mızıkçılıkla süslü bir camekan!

Galatasaray, Beşiktaş karşısında maçı mücadele etmeden kaybederken, geleceği telaşlandıran siren seslerini de beyinlere kaydetti. Ligin son haftalarına gelinirken hiçbir lider kendini böylesine pasifize etmez! Liderlikle panik hali barışık değildir. Liderlik aradaki puan farkına güvenip sahanın ortasında gezinmek hiç değildir. Liderlik; "bu kadar kolay kaybetme lüksünüz yok" diye bas bas bağırdığı halde duymazlıktan gelinirse, bir bakarsanız ki elde "küsurat" kalmış ve belki yeni sahibini bekliyordur. O yüzden liderlik asla şakaya gelmez. Bu takımın kazanma şartlarını yeniden oluşturması için "taşlı yokuşlardan" çıkmanın mesaisine başlaması zorunludur. Takımda bütünlük sorunu olduğu ortada!

Beşiktaş'a gelince ligin ikinci yarısında futbola heyecan ve keyif katmanın sihrini yaşıyorlar. Şenol Güneş bir büyük maçtan daha başı dik çıktıysa, Beşiktaş Yönetimi böyle bir teknik adam için erken uyansa, bugün çok farklı şeyleri konuşuyor olabilirdik. Beşiktaş taraftarları ligin en tepesindeki iki takımı da "rahatça yenmenin" gururunu yaşarken, gereksiz kaybedilen puanlara da yanıyordur ama bu da futbolun heyecanlı yanı. Ya da sevinçleri de hüzünleri de sahiplenirken yaşadıkları aşkın bedeli.