İşaretler

Futbolda her şeyin bir sebebi var. Trabzon'daki Abdullah Avcı aşkı iğne atsan yere düşmeyecek biçime dönüşmüşse birçok sebebi var.
Önce kara bulutları dağıttı, sonra takımı toparladı seçeneklerini doğru yaptı.
Sırtındaki hançer yaralarına takılmadı sadece önüne baktı.
Öncekilerin sonrakilerle kucaklaşmasının simgesi olarak "kasketini" taktı.
Trabzonspor'un tarihine şimdiden silinmez izler bıraktı.
O yüzden Trabzonspor taraftarının Abdullah Avcı'yı hiçbir şekilde yalnız bırakmayacağına kimsenin şüphesi olmasın.
H H H
Burası tehlikeli bir ülke.
Burada asıl cinayetler, büyükler üst katlardan uzaklaştığı zaman başlar!
İzlenme oranları sebep gösterilir, meseleye sadece ticari tarafından bakılır ve işaret edilen takımların "yakılması" kaçınılmaz olur.
O yüzden Trabzonspor'un şampiyonluğun en büyük favorisi ilen edilmesiyle, hedef gösterilmesi arasındaki kan bağını inkar etmeyelim.
Futbol oynamayıp kozlarını oynayanlar, iyi futbol oynayanları harcamak için her yola sapmıştır.
Bunu en iyi biçimde Abdullah Avcı'nın görev yaptığı zamanlarda Başakşehir'e yapılanlarda gördük.
Abdullah Avcı'nın kalitesini göstermesi için şampiyonluğa ihtiyacı olmadığını gördüğümüz gibi.
H H H
Büyük harflerle ağlayanlara büyük denilen bir ülkede kurulan tuzakların uzakta olmadığını söylersem kimseye haksızlık etmem.
Yarından tezi yok; futbol sosyetesi sepetlerinden çıkardıkları yılanları oynatırsa, birileri hakemleri parmağında oynatırsa, hakemlerin duruma müsait olduğu bir ülkede neyi anlatacağız çocuklara?
Her zamanki prodüksiyonları mı?
Verilen demeçlerin nefreti şaha kaldıran dönemeçleri işaret ettiğini mi?
Alışveriş manzaralarının bol olduğu bir sistemde müşterinin velinimet, tarihin tekerrürden ibaret olduğunu mu?
Yoksa hakem düdükleriyle yılan ıslıklarının kardeş olduğunu mu?
İzin versinler de her türlü ejderhanın varlığını hissettirdiği bir futbol düzeninde meleklerin olduğunu da anlatalım çocuklara.
Kulüplerin tarihinin şampiyonluktan çok daha değerli olduğunu öğretelim başkanlara!
H H H
Futbol; adaletin ve asaletin yürürlükte olduğu ülkelerde sanat yerine geçer.
Bizler de adaletli sistemin getireceği her türlü sonucu sonuna kadar destekleriz, buna "hak edeni alkışlamak" deriz.
Bileğinin hakkıyla kazananları tebrik etmek futbolun haysiyetiyse, onları da sezon sonu müsamerelerine bekleriz.
Ama ayakları kırıldığı için vurulmak zorunda olan atlarla sistemin çıkarlarına uygun olmayan takımların vurulmasını bir tutamayız.
Adalet filmlerinin vizyona girmesini beklerken eski kirli filmleri unutamayız.
Şimdiden hatırlatma yapmakta yarar varsa ayrıntıları birleştirip görüntü oluşturmaya da gerek var.
Çünkü adalet ve asalet adına yeni bir teori gerçekleştirecek gücü olmayanlar, "çırpınış sirkinde" eski moda cambazlıklarını sürdürüyor.
Not: Şifreler kırılmak içindir! hakki.yalcin@fotomac.com.tr HAKKI
YALÇIN
F