Güzel ve çirkin!

Bu ülkede başkanların ayakta kalma kriterlerini ya transferler belirler ya da sızlanma ustalığı.
Futbolun yasası yalandır, kasası sorgudan muaf! Tuhaf olan insanların kiri ve pası bu kadar kanıksamış olmasıdır. "Para; futbolun asalete ve adalete ihanetidir" cümlesindeki gizli özneyi sezon başlayınca daha iyi biçimde görebileceğiz.
Neymiş, büyük kulüplerimiz Futbol Federasyonu'na karşı birleşmiş.
Dertleri yayın gelirleri, harcama limiti, yabancı bataklığının hacminin genişlemesi ve daha çok para harcama özgürlüğüne sahip olmak.
Birçok ülkenin yayın gelirlerinin en az 5 katını kazanıyorlar da Avrupa'da nal topluyorlar, Bu kadar güçleri varsa küfüre karşı birleşsinler, futbolda dönen kara paraya, haram puanlara karşı! Ama adalet ve zarafet bu ülkede beş para etmiyor!
Not: Bu sezon tarihi bir çığırtkanlık sezonu olacaktır. Çünkü bazıları son kozlarını oynayacaktır bazıları da çok iyi bildiği kirli oyunu.

***
Bir süredir yıllık izindeydim de bazı transferleri gülümseyerek izledim.
Fenerbahçe'de Ali Koç hafızalardan silinmeyen aşklar (!) için eski bir filmi yeniden vizyona koydu; "Vitor Pereira!" Geçmişte elindeki görkemli kadroyla Fenerbahçe'yi aldatan Pereira'nın yeniden göreve gelmesi için şartların nasıl oluşturulduğunu merak etmedim.
Geleceğini parlak gördüğü Emre Belözoğlu'na karşılık geçmişi bulanık Pereira'yı tercih eden Ali Koç'un tercihine de şaşırmadım.
Kriterin sadece şampiyonluk olarak kabullenildiği kulüplerde en kolay şey yeni bir şampiyonluk masalıyla sınıfı geçmektir. Sorgulanmayan yanlışların doğrulanması bile karnelere yıldızlı pekiyi olarak geçerken!

***
Mesut Özil'in balmumundan heykeli İstanbul'a getirilmiş. O heykelle poz vermek nasıl da gurur verici sayılıyor.
"Etiketli" herkesin balmumundan heykeli dikilebilir ama yürekte dikilen heykel kadar değerli bir şey yoktur.
Öyle bir heykeli diktirmek için önce formanın içine ruhunu koymak gerekiyor. O da herkesin harcı değil!

***
Takımların durumuna baktığımız zaman en doğru transferlerin Trabzonspor tarafından yapıldığını görüyoruz. Kaliteli adamlarla güçlenen takımda huzur da var altyapıyla barışık olmanın getirdiği güven duygusu da.
Abdullah Avcı'nın geçen sezon başlattığı devrimin kesintiye uğrayacağını zannetmiyorum.
Ama bu ülkede güzel insanların işi her zaman zordur.
Hüviyetini kaybetmiş milli takıma yeni bir kimlik ve zarafet kazandıran Şenol Güneş'in verdiklerini üç maçta geri alanlar ülkesiyiz biz.
Türk futbolunun içini oyan, her türlü entrikayı yasal hale getirip alkışa boğulan ağalar memleketi.

***
Beşiktaşlı Ghezzal'ın transferinde suyu bulandıran menajer oyunu sürüyor, birileri de bulanık suda büyük balık arıyor. Bunun adı "haklı rekabet" olabilir ama birçok menajer kalleşlik borsasında üst düzeyden işlem görüyor. Buna de menajerleri beslemek deniyor. O yüzden nice menajer, başkanların ve teknik adamların kartvizitini cebinde taşıyor.
"Hamili kart yakınımdır!"

***
Eskiden bir kulüp başkanının dil iziyle parmak izi değişmezdi.
Eskiden çok eskiden!
Sözler senet yerine geçerken, bayramlarda güzellikleri çeken faytonlar önümüzden geçerken.
Serveti onuruyla ölçülen insanlar dönemiydi o yıllar. Ne küfür bilirlerdi ne soysuz kazanca el açarlardı.
Biliyorum ki o güzel insanları bir daha asla göremeyeceğiz.
Bu bayramda da!