Akıllı
- Hakkı Yalçın Yazıları
- 12 Kasım 2020, 23:20:23, Güncelleme: 13 Kasım 2020, 06:50:11
Kargaların ceviz kırma dersi vardı oturduğum parkın orta yerinde.
Kargalar ceviz ağacının dallarından kopardıkları cevizi parke yollara atıyor, kırılan cevizin içini bir çırpıda boşaltıyorlardı.
O sırada "kargalar bizden akıllı" dedi beni izleyen 50'li yaşlarda bir adam.
Sonra "Hakkı Bey" dedi, "Beşiktaşlı Vida'nın virüsü hakkında ne düşünüyorsunuz?" "Bünyesindeki virüsü imzaya açmış bir adam resmi görüyorum" diye karşılık verdim.
Ardından da "kuşlar ağaçları süslerken bazıları da darağaçlarını süsler" dedim, adam kahkaha attı.
O sırada kargalardan biri ağzındaki cevizi daldan aşağı attı.
Ölen insanların cenazeleri bile sessiz sedasız kaldırılırken insanların ayakta durma sebeplerinden biriydi futbol, yadırgamadım!
Düşündüm de bana cebir sorusu soracak değildi ya!
İnsanların içindeki kuşkuların kutusunu lafla doldurmak gerekiyordu bazen.
"Hangi takım için soruyorsunuz" dedim de "Fenerbahçe'yi merak ediyorum" diye karşılık verdi.
"Sizin beklentileriniz nedir?" diye sordum, "şampiyonluk" dedi.
Hayaller güzeldi ama göz kamaştırmanın zamanı değildi.
"Birçok takımın hayali şampiyonluk" diye karşılık verdim.
Sorunun gerçek cevabını da zamana bıraktım; "Fenerbahçe henüz beklenen kıvamda değil." Geleceği benimle birlikte sorguluyordu sanki.
"Ne zaman hazır olur?" Yanlışların belinin doğrulmasına mahsuben her zamanki yolu tarif ettim.
"Rakipleri ne kadar güçlenirse Fenerbahçe de o kadar güçlenme ihtiyacı duyacaktır" dedikten sonra parantez açtım.
"O yüzden Fenerbahçe teknik heyeti ve futbolcular iyi futbola da sizin çağrılarınıza da kulak verecektir eminim."
"Haksız övgüler sezon başındaki ihtimalleri yok eder" dedim.
Yağcılara alkış tutmak gelecekte ödenecek bir yüktü ve ayakta çürüyen hayaller için vereceğim örnekler de çoktu ama fazla derine inmedim.
Taraftarlık; sadece beklentilerle anlam kazanan bir gerçek değildi, o yüzdendir ki kaybederken takımın yanında olmak en anlamlı gerçekti.
"Sizler takımınızın yanında yürürken eleştirilere saygı göstermeyi de görev bilin" dedim.
Kargalar ceviz ağacının dallarından kopardıkları cevizi parke yollara atıyor, kırılan cevizin içini bir çırpıda boşaltıyorlardı.
O sırada "kargalar bizden akıllı" dedi beni izleyen 50'li yaşlarda bir adam.
Sonra "Hakkı Bey" dedi, "Beşiktaşlı Vida'nın virüsü hakkında ne düşünüyorsunuz?" "Bünyesindeki virüsü imzaya açmış bir adam resmi görüyorum" diye karşılık verdim.
Ardından da "kuşlar ağaçları süslerken bazıları da darağaçlarını süsler" dedim, adam kahkaha attı.
O sırada kargalardan biri ağzındaki cevizi daldan aşağı attı.
***
Adam çabuk sıyrıldı Vida meselesinden, "bu sezon lig için ne düşünüyorsunuz?" dedi.Ölen insanların cenazeleri bile sessiz sedasız kaldırılırken insanların ayakta durma sebeplerinden biriydi futbol, yadırgamadım!
Düşündüm de bana cebir sorusu soracak değildi ya!
İnsanların içindeki kuşkuların kutusunu lafla doldurmak gerekiyordu bazen.
"Hangi takım için soruyorsunuz" dedim de "Fenerbahçe'yi merak ediyorum" diye karşılık verdi.
***
"Sizin beklentileriniz nedir?" diye sordum, "şampiyonluk" dedi.
Hayaller güzeldi ama göz kamaştırmanın zamanı değildi.
"Birçok takımın hayali şampiyonluk" diye karşılık verdim.
Sorunun gerçek cevabını da zamana bıraktım; "Fenerbahçe henüz beklenen kıvamda değil." Geleceği benimle birlikte sorguluyordu sanki.
"Ne zaman hazır olur?" Yanlışların belinin doğrulmasına mahsuben her zamanki yolu tarif ettim.
"Rakipleri ne kadar güçlenirse Fenerbahçe de o kadar güçlenme ihtiyacı duyacaktır" dedikten sonra parantez açtım.
"O yüzden Fenerbahçe teknik heyeti ve futbolcular iyi futbola da sizin çağrılarınıza da kulak verecektir eminim."
***
Fenerbahçe takımında elbette geçen sezona göre iyi giden gerçekler vardı ama yağcıların abartısı en büyük tehlikeydi."Haksız övgüler sezon başındaki ihtimalleri yok eder" dedim.
Yağcılara alkış tutmak gelecekte ödenecek bir yüktü ve ayakta çürüyen hayaller için vereceğim örnekler de çoktu ama fazla derine inmedim.
Taraftarlık; sadece beklentilerle anlam kazanan bir gerçek değildi, o yüzdendir ki kaybederken takımın yanında olmak en anlamlı gerçekti.
"Sizler takımınızın yanında yürürken eleştirilere saygı göstermeyi de görev bilin" dedim.
***
O sırada hafiften yağmur başladı.
Kargalar ağaçtan yere attıkları cevizlerin içini oymayı bitirmişti biz de muhabbetin sonunu getirdik.
Sempatik adamdı "muhabbetiniz için teşekkür ederim" diyerek evine yol aldı.
Bu haftaki yazımın konusu belli olmuştu.
Muhabbetin başındaki "kargalar bizden akıllı" sözcüğüne mahsuben kendi kendime, "kargalar beşe kadar saymayı bildikleri için akıllı sayılıyor" dedim.
O sırada bir annenin yürüttüğü bebek arabasındaki çocuk şövalyelerden biri çisil çisil yağan yağmurun tanelerini sayıyordu.
"703, 704, 705…"