Yol arkadaşları

Dirençli futbolunu Avrupa gecelerine süren Fenerbahçe, dün gece verdiği mücadeleyle hakkı olanı aldı. Özgüven, kalite ve saha içindeki dizilim kadar, Fenerbahçe'nin sinir sistemi de harikaydı.
Özellikle ilk yarıda rakibini terbiye eden, disiplinli ve kaliteli bir Fenerbahçe'nin yansıması vardı.
***
İlk yarının son dakikasına kadar Lokomotif'in gelişleri "sabun köpüğünden balon" gibiydi.
Ama her şey bu kadar özelliklerle doluyken, taktiksel maçın gidişatına eli açık davranan Fabiano oldu.
Bu golün bendeki tercümesi. "Gecenin tadını kaçırma girişimi."
***
İkinci yarıda Fenerbahçe'de oluşan gerginliği inkar etmedik.
Dönen toplardaki ikinci hareket eksikliğinin yarattığı kargaşaya şahit olduk.
Lokomotif'in kale önümüzdeki manzaralardan 71. Dakikayı not ettik.
Ama gece boyunca bir kez olsun "Cennetten cinnete mi?" demedik.
Bir gerçek var ki.
Fenerbahçe karşısında kendini kaybeden bir takımın kazanması mümkün değildir.
Ve bizleri yanıltmayan Mehmet Topal oldu.
Bu golün bendeki tercümesi. "Ruslar denizin donduğu yerde balık oldular!"
***
Gecenin özel isimlerini tırnak içine almam gerekirse önce "Volkan Şen" derim.
Sezgisi bile rakiplerinden birkaç saniye önceydi.
Mekik dokurken de, oyunu okurken de ateşleyici rolü üstlenen oydu.
Sonra Mehmet Topal. Maçtan bir an bile kopmadı.
Böyle bir gecede kimseyi eleştirmek gerekmiyor.
Çünkü Avrupa'da asıl mesele şimdi başlıyor.
Bir dalganın ayak izleri.
Yerini daha görkemli izlere bırakmak için siliniyorsa.
Herkes yanlışlarının da bilincindedir, gücünün de.
***
O yüzden maç sonunda zarif bir çerçeve içine futbolcuları yerleşirdim.
Çıktıkları yolda tasarladıkları yolculuğa mahsuben, çerçevenin altına "Avrupa yolunda başarılar" diledim. "Sizler" dedim "Mücadeleyi elden bırakmazsanız!
Kimse oynayamaz büyük düşlerinizle."