Saygı duruşu

Maçın başında, Alex'in kalenin dışına kullandığı köşe atışına biraz şaşkınlıkla baktım. Ama Stoch'un vuruşu, estetik goller sergisine harika bir fotoğraf olarak asılırken. "Ben hayatımda böyle bir golü çok az gördüm" dedim.
Bu vuruşa da saygı duruşu istedim, provası yapılmış düete de.
***
Dün gece, farklı galibiyetin sırrı, takımdaki bütünlüktü.
Bütün kibritler aynı anda çakılmış gibi. Tribünler estetik, saha içi kolektif olunca, harika bir Fenerbahçe izledik.
Özellikle sağ kanat bindirmelerinde, Gökhan ve Mehmet Topuz uyumu, gecenin en göze batan yanıydı.
Alex ritmini tutturduğu zaman, F.Bahçe'nin ritmi de kendiliğinden oluşuyor zaten.
Emre, bile şaşırtıcı biçimde olgundu.
Sow, bir santrfor gibi kullanıldığı zaman, Bienvenu'nun ikizi olmadığını gösteriyor. Attığı goldeki vuruş ustalığı, az bulunur.
***
Ama herkes bir yana Stoch bir yana.
Bu adamın beş duyusu futbol.
Kuşatılmış her siperi yaracak yaratıcılık onda mevcut.
Herkes koşar da, koşarken yorulmayan adam olmak mesele.
***
Fenerbahçe, dün gece bu maçı kazanmaya düşünce olarak da hazırdı, fizik olarak da. Bu statta futbolun Fenerbahçe'ye arkadaşlığı pek yakışıyor zaten.
Benim anlamadığım, bu futbolcular Saracoğlu'nda çok oluyorlar da...
Deplasmanlarda yok olmak neyin nesi.