Telef oldum ey halkım! Unutun beni
- Hakkı Yalçın Yazıları
- 07 Şubat 2012, 01:21:01
Ülkede kulüplerin kaderini belirleyen dosyalar saklanıyorsa... Ana tercümeyi yaptırıp, ne demek istediğini anlayamayan adamlar futbolumuzu yönetiyorsa.
O ülkede adalet denince din değiştirilmesinin de...
Cinayetlere kaza süsü verilmesinin de sakıncası yoktur.
***
Gerçeklerin külfeti ağır.
Boşuna bağırıyoruz "adalet" diye... Ama yürekler kör, kulaklar sağır.
***
Adalet ve ganimeti birbirine karıştıran bir sistemde Futboldaki çirkinlikleri, adaletsizlikle toplayıp, üzerine tribünleri yakmayı eklersek.
Elde kalanı pisliklerin üzerini örtme hakkına bölersek.
Bize kalan; izlediğimiz futbol, gizlediğimiz pislikler.
Ve kalitesizliktir!
***
İnsana yatırım yapmayan ülkelerin, kendilerine yakışan futbolu vardır zaten.
Pazar günü bir derbi izledik.
Kazananın haklı sayıldığı ülkede, oynanmayan futbolu sorgulamak haddimize mi?
İyi futbolun görkemi ve geleceği vardır ama kötü futbolun, taraftarlığın doğasına aykırı bir yanı yoktur.
Kötü oynayıp kazanmak da bir sanat çünkü.
O yüzden...
İyi futbolu takımın başına taç yapmayanlara, istemediğiniz kadar taht mevcuttur.
***
Beşiktaş takımı, kişiliksizliğe mahkum.
Gördük ki, kendisine en çok ihtiyaç duyulduğu dönemde, Quaresma, Beşiktaş'ın fahri düşmanı.
Futbolcu dediğin kendini bilerek attıracak kadar korkak değil, tek başına rakibini yenmeye soyunacak kadar yürekli olmalıdır.
Ama Beşiktaş taraftarının el üstünde taşıdığı bir adamı sorgulamak haddimize değil.
Yöneticiler ve taraftarlardan "Kombine destek!"
***
Oysa Beşiktaş'ın ruhu, çete ruhuna teslim olmayacak kadar görkemlidir.
Ama bunu hissedecek öyle bir yönetim şu anda bu kulüpte mevcut değil.
***
Tarihinde saygınlığını hiç bu kadar yitirmedi futbol.
Play Off denen sinsi yatırım sadece televizyon beslemesi olacak. Çünkü futboldaki masum duyguları öldürdüler.
***
Maçtan bir gün önce, Fenerbahçe-Beşiktaş taraftarı arasındaki yakınlığa baktık.
Bir de maçtaki düşmanlığa.
Gördük ki… Bu ülkede dostluk sigara dumanıdır. Sis bombasıdır.
***
Ne acıdır ki, kendimizden olanı korumayı seviyoruz.
İçimizde saklamayı seviyoruz kirimizi.
Futbolu erkek masalı haline getirenler erkekçe davranmıyor.
***
Doğaldır ki, böyle bir ülkede futbolun da insanlara söyleyeceği bir çift sözü var. "Telef oldum ey halkım!
Unutun beni!"
O ülkede adalet denince din değiştirilmesinin de...
Cinayetlere kaza süsü verilmesinin de sakıncası yoktur.
Gerçeklerin külfeti ağır.
Boşuna bağırıyoruz "adalet" diye... Ama yürekler kör, kulaklar sağır.
Adalet ve ganimeti birbirine karıştıran bir sistemde Futboldaki çirkinlikleri, adaletsizlikle toplayıp, üzerine tribünleri yakmayı eklersek.
Elde kalanı pisliklerin üzerini örtme hakkına bölersek.
Bize kalan; izlediğimiz futbol, gizlediğimiz pislikler.
Ve kalitesizliktir!
İnsana yatırım yapmayan ülkelerin, kendilerine yakışan futbolu vardır zaten.
Pazar günü bir derbi izledik.
Kazananın haklı sayıldığı ülkede, oynanmayan futbolu sorgulamak haddimize mi?
İyi futbolun görkemi ve geleceği vardır ama kötü futbolun, taraftarlığın doğasına aykırı bir yanı yoktur.
Kötü oynayıp kazanmak da bir sanat çünkü.
O yüzden...
İyi futbolu takımın başına taç yapmayanlara, istemediğiniz kadar taht mevcuttur.
Beşiktaş takımı, kişiliksizliğe mahkum.
Gördük ki, kendisine en çok ihtiyaç duyulduğu dönemde, Quaresma, Beşiktaş'ın fahri düşmanı.
Futbolcu dediğin kendini bilerek attıracak kadar korkak değil, tek başına rakibini yenmeye soyunacak kadar yürekli olmalıdır.
Ama Beşiktaş taraftarının el üstünde taşıdığı bir adamı sorgulamak haddimize değil.
Yöneticiler ve taraftarlardan "Kombine destek!"
Oysa Beşiktaş'ın ruhu, çete ruhuna teslim olmayacak kadar görkemlidir.
Ama bunu hissedecek öyle bir yönetim şu anda bu kulüpte mevcut değil.
Tarihinde saygınlığını hiç bu kadar yitirmedi futbol.
Play Off denen sinsi yatırım sadece televizyon beslemesi olacak. Çünkü futboldaki masum duyguları öldürdüler.
Maçtan bir gün önce, Fenerbahçe-Beşiktaş taraftarı arasındaki yakınlığa baktık.
Bir de maçtaki düşmanlığa.
Gördük ki… Bu ülkede dostluk sigara dumanıdır. Sis bombasıdır.
Ne acıdır ki, kendimizden olanı korumayı seviyoruz.
İçimizde saklamayı seviyoruz kirimizi.
Futbolu erkek masalı haline getirenler erkekçe davranmıyor.
Doğaldır ki, böyle bir ülkede futbolun da insanlara söyleyeceği bir çift sözü var. "Telef oldum ey halkım!
Unutun beni!"