Harbi mohikan Miroslav Stoch

Dün gece Fenerbahçe'yi kazanmaya tetikleyen bir Stoch vardı.
Kaçacak yeri kalmayanlar gerçeğe sığınır.
Gördük ki... Stoch bu takımda her zaman oynar.
Oynadığı zaman rakibin hayatıyla oynar.
***
Galatasaray maçındaki korkaklık tasarımının aksine, Fenerbahçe ilk dakikalarda taarruz takımı. Futbolcularda taammüden ayaklanma.
Bursaspor'a baktım, "Bu takımın kaç pozisyonluk ömrü var?" diye düşündüm.
Ama en net pozisyonu Bursaspor kaçırdı.
***
Stoch, sahadaki en harbi mohikan. Genlerindeki çabukluğu, yaratıcılıkla birleştirmiş.
Top ayağına geldiğinde, giderek hızlanan lokomotife dönüşüyor. Topu kullanması da kusursuz. Rakibin ruhunu emen piston gibi.
Aykut Kocaman, böyle bir adamı kenarda oturtmakla, neler kaybettiğini de hesaplamış mıdır acaba?
***
Fenerbahçe orta alanında Selçuk ve Emre öne çıktı.
İkisi de dik durdu.
Yobo, savunmanın en dayanıklı resmiydi. Hatasızdı.
Gökhan Gönül maziye dönüş sinyallerini verdi.
Semih gole kadar sahada karaltı ama talihli golcünün ayağına gelir pozisyon.
Serdar Kesimal hiç sırıtmadı.
Gölgesi bile Bilica'dan yararlıdır emin olun.
***
İkinci yarıda Bursaspor'un yapay baskısından gol gelmesi mümkün değildi.
Çünkü dengeyi değiştirmek isteyenler dengesizdi.
Bursaspor içler acısı.
Savunma alışveriş merkezi.
Forvet girdiği pozisyonlardan bezgin çıkıyor.
Ruhu çürümüş bir takımdı.
***
Sonuç olarak.
Koşan kazandı.
Çünkü koşmayanların namı
bile yürümüyor artık.