Kan grubu RH proleter

Dün gece Saracoğlu'ndan direnç zengini bir Fenerbahçe takımıyla birlikte, ligin yeniden başlaması gerektiğini belirten bir sonuç çıktı. Trabzonspor'un ölümü, arkadan gelenlerin yeniden doğumu oldu.
Beklenen bir başlangıcı vardı maçın.
Kazanmayı düşünen ve oyunu rakip alana yığan Fenerbahçe ile, kaybetmemeyi düşünen içe kapanık Trabzonspor. Fenerbahçeli futbolcular pozisyona yürek koyarken.
Trabzonspor ayak bile koyamadı. "Herhalde" dedim, "maça çıkmadan önce Fenerbahçeli futbolcuların kulaklarına üç kez haykırılmış." "Galipsin, galipsin, galipsin!" O yüzden kazanma duygusunun, kaybetme riskine baskın çıkması şaşırtıcı gelmedi bana.

Aykut Kocaman'ın Dia ile başlamasını rüzgarı arkasına almak saydım.
Ama Trabzonspor için asıl tehlike sağ kanattaydı. Gökhan Gönül ve Mehmet Topuz arasındaki harika uyumu, çağdaş futbol motifleri içeren görüntüler saydım.
Ve bu kanattan gelen iki organizasyonda arka arkaya gelen 2 gol. Niang'ın golünü futbolun zenginlik tarihine gönderdim.
Kartpostal niyetine. "Gözleri kapalı olsa, bu adam bu golü yine atardı" diye yüksek sesle düşündüm.
Yanımdakilerden onay geldi.
İki takımın orta alanına baktım da... Fenerbahçe'de maden işçisi ciğeri. Trabzon'da nefes darlığı.
Oyunu genişletmek Fenerbahçe'de, pozisyona ayak koymak, yürek zenginliği yine Fenerbahçe'de...
Omuz omuza veren adamlar içinde, Mehmet Topuz'u öne çıkardım. "Bu adam ayaklarına çip takmış" diye not düştüm.

Trabzonspor'da maçın kaderine etki etmesi gereken adamlara baktım. Selçuk İnan kendine tutuklu. Engin Baytar futbol topuyla sevişiyor. Jaja sol ayakla top ezme koleksiyonunda. Burak Yılmaz gölgesine basıp düşüyor.
Bir şarkı düştü dilime. "Yeryüzünde dalgın gezen yıldızlar!"
İkinci yarıda, her şey yine Fenerbahçe'nin istediği biçimde gelişti.
Kontrol tamamen elinde.
Bütün kozlarını oynayan Trabzonspor'un yapay bir baskısı vardı, hiçbir getirisi olmadı.
Gecenin övgülerini sahiplerine dağıtırken, Niang'ı özel bir yere koydum.
Dün tribünlerin gözünü alan adamdı.
Ama sahadaki en karanlık gölgeyi de tribünlerle birlikte işaret ettim. Bünyamin Gezer. Bu galibiyeti kimse küçük düşüremez.
Ama dün gece yere düşmüş hakemliği de kimse ayağa kaldıramaz.
Hele kendisine söveni bile seyreden adamın hakemliğini!
Sonuç olarak...
Dün gece sarı inancın rengiydi, lacivert direncin. Fenerbahçeli futbolcuların kan grubu RH proleterdi. O yüzden Şükrü Saracoğlu'nda "yürekten Fener" vardı.
Geceyi ve geleceği aydınlatan.

Trabzonpor'a gelince...
İki haftada 5 puan kayıp. Yürüyerek çıktığı merdivenleri koşarak inen bir Trabzonspor izliyoruz ki... Hayra alamet değil.