Sahte bülten
- Hakkı Yalçın Yazıları
- 15 Şubat 2010, 22:00:09, Güncelleme: 16 Şubat 2010, 01:03:02
Liderlik balonunun havası boşalırken, Fenerbahçe'yi dolduranlar için "yeni puan cetveli" hizmete açılmıştır. 14 Şubat tarihi itibariyle...
***
Maçtan sonra, "ruhumuzu bulduk" diyen Daum, ne hikmetse herkesi hakemlere destek vermeye çağırdı. Hakemlere destek veren adam, önce kendi başkanının hakem bildirisinde ayağa kalkardı. Sonra da, "sahte penaltıya balıklama atlayan" futbolcusunu eleştirirdi. Bakınız; Emre Belözoğlu.
***
Kötülükleri özenle saklanan bir takımdan kalan berbat dökümdür ikincilik. Takım ruhunun olmadığının kanıtı. Son dakika beraberliklerinden kopya çekmenin bedeli. Ve de "Daum bizi uyuttu" hikayelerinin yeni versiyonu!
***
Manisa'da attığı gole kadar, başka bir Fenerbahçe vardı da... Golden sonra, yok olmuş rakibinin varoluş sebeplerini oluşturan bir takım çıktı sahneye. Üzerine gelindiğinde, açılan yelpazeye döndü. Maçın son 20 dakikasında, Manisaspor'un, Fenerbahçe kalesi önünde bulduğu pozisyonlar, lig bitene kadar bulamayacağı pozisyonlardı. Bilica'yı izleyen var mı? Kaypak bir mücadelenin içinde göz boyuyor. Topu önüne alıyor rakibi arkasına. Nasılsa hakemler büyüklerden yana ya, rakibin ufak bir dokunmasıyla, boş bir çuval gibi kendini çimlere bırakıyor. Rakibin arkasında kaldığı koşularına baktım da, şortunun içine kurşun doldurmuş gibi. Onun ağırlığı Fenerbahçe'nin üzerine çöküyor. Görmek isteyenler için...
***
Öfkesini uslandıran bir Emre'nin takımına neler kattığını söylemeye gerek yok. Ama kendisine yapılan sıradan bir faulden sonra, çimleri yumruklamak neyin nesi? Manisa'da izlediğim Emre Belözoğlu, savunmada depresif, hücumda pasifti. Sahte penaltıya atladığı pozisyona baktım da... Hakem penaltıyı verse, attığı gollerden sonra yeri öptüğü gibi... Yine toprağı öper miydi? Emek ve alın terinin aşkına!
***
Cristian'daki kendine güven ve yükseliş, diğerlerinin azalmasıyla pek fark edilmiyor. Manisa'daki en özel adam oydu. Gökhan Gönül'ün bindirmeleri, eskiye dönüş sinyalleri gibi ama onun artistik bir yanı var. Basit oynamayı sevmiyor. Bursa maçının farklı kaybedilmesinin ilk sebebi, maçın başındaki bencilliğiydi. *** Böyle giderse, Fenerbahçe, Manisa'da olduğu gibi, kazandığını zannederken, kaybetmeye alışacak. Eleştirilere karşı kim kulaklarını tıkadıysa... Yolu açmak görevini de onlar üstlenecek.
***
Daum'un "sahte bültenle" destek istediği hakemlere gelince... Allah'ı var, hakemler adaletsizlikte çok dürüst. Kimlerden korktuklarını asla gizlemiyorlar. Fenerbahçe'nin Manisa'da son dakikada attığı golde, Cristian'ın topu eliyle düzeltip, servise hazır hale getirdiğini hakem görmedi mi sanıyorsunuz? Bursaspor'la oynanan kupa maçlarının ikisinde de, adaletli bir hakem olsa, Fenerbahçe'nin turu geçebileceğini mi sanıyorsunuz? O yüzden bizler de hakemlere güven duymadığımızı gizlemiyoruz. Daum kusurumuza bakmasın. Veremediğimiz destek için.
***
Maçtan sonra, "ruhumuzu bulduk" diyen Daum, ne hikmetse herkesi hakemlere destek vermeye çağırdı. Hakemlere destek veren adam, önce kendi başkanının hakem bildirisinde ayağa kalkardı. Sonra da, "sahte penaltıya balıklama atlayan" futbolcusunu eleştirirdi. Bakınız; Emre Belözoğlu.
***
Kötülükleri özenle saklanan bir takımdan kalan berbat dökümdür ikincilik. Takım ruhunun olmadığının kanıtı. Son dakika beraberliklerinden kopya çekmenin bedeli. Ve de "Daum bizi uyuttu" hikayelerinin yeni versiyonu!
***
Manisa'da attığı gole kadar, başka bir Fenerbahçe vardı da... Golden sonra, yok olmuş rakibinin varoluş sebeplerini oluşturan bir takım çıktı sahneye. Üzerine gelindiğinde, açılan yelpazeye döndü. Maçın son 20 dakikasında, Manisaspor'un, Fenerbahçe kalesi önünde bulduğu pozisyonlar, lig bitene kadar bulamayacağı pozisyonlardı. Bilica'yı izleyen var mı? Kaypak bir mücadelenin içinde göz boyuyor. Topu önüne alıyor rakibi arkasına. Nasılsa hakemler büyüklerden yana ya, rakibin ufak bir dokunmasıyla, boş bir çuval gibi kendini çimlere bırakıyor. Rakibin arkasında kaldığı koşularına baktım da, şortunun içine kurşun doldurmuş gibi. Onun ağırlığı Fenerbahçe'nin üzerine çöküyor. Görmek isteyenler için...
***
Öfkesini uslandıran bir Emre'nin takımına neler kattığını söylemeye gerek yok. Ama kendisine yapılan sıradan bir faulden sonra, çimleri yumruklamak neyin nesi? Manisa'da izlediğim Emre Belözoğlu, savunmada depresif, hücumda pasifti. Sahte penaltıya atladığı pozisyona baktım da... Hakem penaltıyı verse, attığı gollerden sonra yeri öptüğü gibi... Yine toprağı öper miydi? Emek ve alın terinin aşkına!
***
Cristian'daki kendine güven ve yükseliş, diğerlerinin azalmasıyla pek fark edilmiyor. Manisa'daki en özel adam oydu. Gökhan Gönül'ün bindirmeleri, eskiye dönüş sinyalleri gibi ama onun artistik bir yanı var. Basit oynamayı sevmiyor. Bursa maçının farklı kaybedilmesinin ilk sebebi, maçın başındaki bencilliğiydi. *** Böyle giderse, Fenerbahçe, Manisa'da olduğu gibi, kazandığını zannederken, kaybetmeye alışacak. Eleştirilere karşı kim kulaklarını tıkadıysa... Yolu açmak görevini de onlar üstlenecek.
***
Daum'un "sahte bültenle" destek istediği hakemlere gelince... Allah'ı var, hakemler adaletsizlikte çok dürüst. Kimlerden korktuklarını asla gizlemiyorlar. Fenerbahçe'nin Manisa'da son dakikada attığı golde, Cristian'ın topu eliyle düzeltip, servise hazır hale getirdiğini hakem görmedi mi sanıyorsunuz? Bursaspor'la oynanan kupa maçlarının ikisinde de, adaletli bir hakem olsa, Fenerbahçe'nin turu geçebileceğini mi sanıyorsunuz? O yüzden bizler de hakemlere güven duymadığımızı gizlemiyoruz. Daum kusurumuza bakmasın. Veremediğimiz destek için.