Kocaman'ın zor günleri

Aykut Kocaman, geçen sezon başında çok önemli bir planı devreye sokacaktı. İskeleti Türk oyunculardan oluşan, sorumluluk ve aidiyet duyan bir takım yapısının peşindeydi, olmadı… Süreç, hepsinin üstünü çizdiği gibi elindekileri de aldı götürdü. Üst üste gelen travmalardan kurtuldular. Şimdi yeniden plan yapacaklar ama neye göre? Tahkim Kurulu, kararını açıklamadı. UEFA Disiplin Komitesi, PFDK raporuna göre hareket eder mi?
F.Bahçe, Avrupa kupalarından men edilir mi? Edilirse istenilen oyuncular gelir mi? Onlardan vazgeçse, kadrodakiler kalır mı? Şu anda hepsinin
eli-kolu bağlandı. Durum iyi değil…

KESER DÖNER SAP DÖNER
Birçok genel kurul izledim.
Kürsüdekileri çılgınca alkışlayanlar, başkanın gözünün içine girebilmek için ön sırada yer kapanlar veya bunun için erkenden gelenler… Yapılan eleştirilere yöneticilerden önce kendilerini cevap vermeye yetkili görüp, saygılarını en derinden belirterek yerlerine dönenler.
Harcanan paraları, büyüyen borçları umursamadıkları gibi, "bizim başkan bunları yapmaz" diyerek, ek alkış isteyenler...
Şimdi… Önce Beşiktaş verdi alarmı… Ardından Fenerbahçe'nin o zamanlar daha cılız çıkan muhalefeti gazeteye ilan verdi. "İşler iyi gitmiyor, bu borçlar çok büyüdü" diyordu sorumlu insanlar. Ünal Aysal'ın başkan olma sebebi çöken ekonomiydi. 100 milyon dolarlık köprü finansman sağlayacağı için Ünal Aysal'a anahtarı verdi Galatasaray genel kurulu. Kulübün büyükleri, "Ekonomiyi düze çıkar, durumu kurtar" emrini verdiler Aysal'a... Yoksa 10 yıllık üyeyi kimse başkan yapamazdı. '
Batarız' isyanındaydı
Hiç unutmuyorum; 8 Mayıs 2011… Fenerbahçe Mali Genel kurul yapıyordu.
Aynı günde Karabükspor maçı var.
Muhasip üye Murat Özaydınlı, gazete ilanıyla eleştiri yapanları, "Kalkın da bir görelim sizi. Kâr ettik biz" diye itham ediyor.
Yine yaşı bizden çok büyük bir başkası, "Borcumuz yüksek olsa ne olur. Satarız hisse senetlerimizi öderiz" diye rahat rahat konuşuyordu.
Aynı Özaydınlı, Mehmet Ali Aydınlar ile tapelere takılan konuşmasında, iki ay sonra "batarız" isyanındaydı.
Diyeceğim şu ki; kulüpler bugün bu haldeyse, bu başkanlar, bu yönetimler sorumsuzca paraları harcayıp, hatta gerçekleşmeyen gelirleri de tahsil edip gelecek seneleri de ipoteklerken, suskun kalıp, alkış yalakalığı yapanlar da hesap vermelidir.
Taraftar sahaya bakar. Sahadaki takım kazanıyorsa, borcun ne kadar olduğunu önemsemez.
Ama kongre üyesi taraftardan öte, sorgulayan, merak eden ve hesap eden olmak zorunda.
Sadece biat edip, başkan başınızı okşasın diye beklediğiniz zaman,
hesap da dönüyor, sap da…

PLAY-OFF DEVAM ETMELi
Gündeme biraz yakınsanız, kulüpler ve taraftarları arasındaki çekişmeleri, gerginliği fark etmemeniz mümkün değil.
Mahkemenin bile bir saniyesi normal geçmiyor. Herkes birbirine kulp takıyor.
Geçen sene 34 maçlık play-off'u komplo teorisi yaratmadan geçirdik. Bir sürü hakem hatasına rağmen kulüpler görüntülü basın toplantıları yapmadılar. Son haftaya kadar, her takım iddiasını koruduğu için, "O sana oynamadı, bana oynadı" diyen yoktu. Herkes çıktı, elinden geleni yaptı. Bizim gibi dedikoduyu seven ve faturayı başkasının üstüne kesmekte usta olan ülkeler için play-off şart.
Geçen sezon çok sıkıştırılmış bir takvimde oynandı. Bu kez daha rahatlar. Teknik adamlar üç gün kala öğrenmeyecekleri için kadrolarını da, hazırlık çalışmalarını da ona göre kuracaklar. Altyapıdan oyuncu getirmek ve oynatmak şart olacak. Sıkıntılar giderilir. Farklı formüller bulunur. Ama birbirimizin gırtlağından el çekilmesini istiyorsak, bu sistem tam bize göre...
Not: Süper Final'den hocalar dertli. Hiçbiri oynamak istemiyor.
Ama 6 maçlık seride kulüplerin kazancı 5 milyon euro'yu buldu.
Futbolcu ve teknik adamların biraz da işin bu yönünü, dünya kadar para aldıkları kulüplerinin de kasalarını düşünmeleri gerekiyor.