'Altı'nın hikmeti
- Gürcan Bilgiç Yazıları
- 28 Eylül 2010, 23:26:02
Aykut Kocaman, altıncı haftada takımın ne yöne gittiğini göreceklerini açıkladı.
Ve altıncı haftada, altı gollü bir galibiyet aldı Fenerbahçe...
Her şey pespembe mi? Tabelacılar bunu belirtebilir.
Ama Trabzonspor'a 3-2 kaybedilen maçta, bu takım daha iyi, daha mücadeleci ve etkili oynamıştı.
Bunları hatırlayarak, Kocaman'ın maç sonundaki açıklamasına dikkat çekmek istiyorum. Defansif zaaflarının altını çizdi genç hoca.
Değişimi yakalamak için doğru analiz yapıp, öz eleştiri geliştirmek önemli. Daum bu nedenle takıma iyi futbol oynatamadı.
Çünkü kazanan ekibin, her şeyi doğru yaptığına inanıyordu.
Kocaman kazanan takımının eksiklerinin üstüne gitmesi gerektiğini vurguluyor.
Fenerbahçe defansının ilk yarıda Kasımpaşa karşısında sanki yokmuş gibi görünmesinin nedenini bulup, çözmek teknik direktörün işi.
Eskiler, Alex'in yeteneğinin arkasına saklanıyor ve her maç bu oyuncudan yine bir şey yapmasını bekliyorlardı.
Şimdi Alex'in yanına, başkaları da katılıyor.
Kocaman "altıncı hafta" öngörüsüyle, Kasımpaşa maçındaki ışığı herkesin fark etmesine yol açtı.
Takıma katılan sadece Alex olmadı, Niang ve Dia'nın da şovu vardı.
Bu oyun ve sonuç; sorunların çözümünü kolaylaştırıp, olumlu yönleri ön çıkarmak için önemli bir fırsat.
ALEX UZMANI!
Hafta içindeki Sabah Gazetesi Spor sayfalarında Alex değerlendirildi. Şimdi Bugsaş'ın teknik direktörü olan ama Alex ile birlikte beş sezon geçiren Önder Özen'in ilginç bir yaklaşımı vardı. Özen, Alex'in maç sonuna kadar oyunda tutulması gerektiğine inanıyor ve "Çünkü son bölümlerde fizik gücü rakiple aynı seviyeye geliyor ve daha etkili oynuyor" diyordu. Kasımpaşa karşısında, Alex'in tabelaya etki ettiği dakikalara baktığımda bunu hatırladım. Futbolun asla bizim seyrettiğimiz gibi olmadığını bir kez daha anlayarak, bu işin profesyonellerinin detaylarda yakaladıklarına bir kez daha saygı duydum.
DERBİ KAZAN
Geçen hafta yazacaktım ama yer darlığı nedeniyle erteledim.
Saracoğlu Stadı'ndaki derbiyi farklı kazanabilecek bir Fenerbahçe vardı. Maç berabere bitti. Olabilir.
Ama özellikle ikinci 45'te, Fenerbahçe'nin bu kadar geriye yaslanması, topu rakibinin ayaklarında seyretmesi, atağa çıkmaya korkar hale gelip, skoru korumak için cesaretsiz mücadele etmesi anlaşılır gibi değildi.
Bunun birçok teknik nedenleri vardı. Emre'nin oyundan çıkması, Aykut hocanın müdahaledeki karar farklılığı, Bilica'nın hatalar zinciri, kaçan pozisyonlar...
Fakat bu baskıyı gördüğü halde suskun şekilde seyirci kalan tribünler dikkat çekici. Fenerbahçe özellikle kendi sahasındaki derbileri kazanırdı. Çünkü derbi kazanmayı bilen bir seyirciye sahipti. Hakemi ve rakibi baskı altına almayı bilen, başaran, 12. adam gibi oynayan coşkulu bir seyirci.
Ama bu profil Beşiktaş derbisinde yoktu.
Takımlarını cesaretlendirip, korkudan arındıracak etkiyi yapması gereken seyirci, tırnak yemeyi tercih ediyordu. Sezon sonunda üç önemli taraftar grubu tribünleri bıraktı.
Onların yerine maç taraftarları geldi. Maçı oynayanlar yerine seyredenlerin tribünleri oldu Saracoğlu'nda.
Transfer edilen yıldızları konuşacaklarına, en önemli oyuncularını nasıl kaybettiklerini ve nasıl geri kazanacaklarını düşünmeli Fenerbahçeliler. Kalabalık olmaktan çıkıp, yeniden taraftar haline gelmeliler.
AKIL VE KOMUTA
Fenerbahçe'nin komutanı ve kalbi hiç kuşkusuz Emre Belözoğlu. Sakatlanıp çıktığı bir maçın, bir hafta sonrasında sanki hiçbir şey olmamış gibi sahada yer alması fedakarlığının simgesi.
Saha içinde aldığı sorumluluk, ofansif zorlamaları, alan kapatmak için yaptığı seri koşular, bütün boşlukları dolduran faktörlerdi. Attığı mükemmel gol, takım arkadaşlarını sövmesi veya övmesi; hep saha içindeki lider karakterinin getirisi.
Alex de bize gösterdi ki nasıl Emre bu kalbi attırıyorsa, o da beyin olarak yönetiyor. Dördüncü golün öncesindeki çabuk düşüncesi, beşinci ve altıncı gollerdeki fırsatçılığı, rakip kapandığında topa gidip, dikine ürettiği paslar, maçın şifreleri aslında. Fenerbahçe aklı (Alex) ile komutanı (Emre) sorumluluk aldıkları zaman neler olduğunun küçük bir göstergesidir Kasımpaşa maçı ve tabeladaki skor.
Ve altıncı haftada, altı gollü bir galibiyet aldı Fenerbahçe...
Her şey pespembe mi? Tabelacılar bunu belirtebilir.
Ama Trabzonspor'a 3-2 kaybedilen maçta, bu takım daha iyi, daha mücadeleci ve etkili oynamıştı.
Bunları hatırlayarak, Kocaman'ın maç sonundaki açıklamasına dikkat çekmek istiyorum. Defansif zaaflarının altını çizdi genç hoca.
Değişimi yakalamak için doğru analiz yapıp, öz eleştiri geliştirmek önemli. Daum bu nedenle takıma iyi futbol oynatamadı.
Çünkü kazanan ekibin, her şeyi doğru yaptığına inanıyordu.
Kocaman kazanan takımının eksiklerinin üstüne gitmesi gerektiğini vurguluyor.
Fenerbahçe defansının ilk yarıda Kasımpaşa karşısında sanki yokmuş gibi görünmesinin nedenini bulup, çözmek teknik direktörün işi.
Eskiler, Alex'in yeteneğinin arkasına saklanıyor ve her maç bu oyuncudan yine bir şey yapmasını bekliyorlardı.
Şimdi Alex'in yanına, başkaları da katılıyor.
Kocaman "altıncı hafta" öngörüsüyle, Kasımpaşa maçındaki ışığı herkesin fark etmesine yol açtı.
Takıma katılan sadece Alex olmadı, Niang ve Dia'nın da şovu vardı.
Bu oyun ve sonuç; sorunların çözümünü kolaylaştırıp, olumlu yönleri ön çıkarmak için önemli bir fırsat.
ALEX UZMANI!
Hafta içindeki Sabah Gazetesi Spor sayfalarında Alex değerlendirildi. Şimdi Bugsaş'ın teknik direktörü olan ama Alex ile birlikte beş sezon geçiren Önder Özen'in ilginç bir yaklaşımı vardı. Özen, Alex'in maç sonuna kadar oyunda tutulması gerektiğine inanıyor ve "Çünkü son bölümlerde fizik gücü rakiple aynı seviyeye geliyor ve daha etkili oynuyor" diyordu. Kasımpaşa karşısında, Alex'in tabelaya etki ettiği dakikalara baktığımda bunu hatırladım. Futbolun asla bizim seyrettiğimiz gibi olmadığını bir kez daha anlayarak, bu işin profesyonellerinin detaylarda yakaladıklarına bir kez daha saygı duydum.
DERBİ KAZAN
Geçen hafta yazacaktım ama yer darlığı nedeniyle erteledim.
Saracoğlu Stadı'ndaki derbiyi farklı kazanabilecek bir Fenerbahçe vardı. Maç berabere bitti. Olabilir.
Ama özellikle ikinci 45'te, Fenerbahçe'nin bu kadar geriye yaslanması, topu rakibinin ayaklarında seyretmesi, atağa çıkmaya korkar hale gelip, skoru korumak için cesaretsiz mücadele etmesi anlaşılır gibi değildi.
Bunun birçok teknik nedenleri vardı. Emre'nin oyundan çıkması, Aykut hocanın müdahaledeki karar farklılığı, Bilica'nın hatalar zinciri, kaçan pozisyonlar...
Fakat bu baskıyı gördüğü halde suskun şekilde seyirci kalan tribünler dikkat çekici. Fenerbahçe özellikle kendi sahasındaki derbileri kazanırdı. Çünkü derbi kazanmayı bilen bir seyirciye sahipti. Hakemi ve rakibi baskı altına almayı bilen, başaran, 12. adam gibi oynayan coşkulu bir seyirci.
Ama bu profil Beşiktaş derbisinde yoktu.
Takımlarını cesaretlendirip, korkudan arındıracak etkiyi yapması gereken seyirci, tırnak yemeyi tercih ediyordu. Sezon sonunda üç önemli taraftar grubu tribünleri bıraktı.
Onların yerine maç taraftarları geldi. Maçı oynayanlar yerine seyredenlerin tribünleri oldu Saracoğlu'nda.
Transfer edilen yıldızları konuşacaklarına, en önemli oyuncularını nasıl kaybettiklerini ve nasıl geri kazanacaklarını düşünmeli Fenerbahçeliler. Kalabalık olmaktan çıkıp, yeniden taraftar haline gelmeliler.
AKIL VE KOMUTA
Fenerbahçe'nin komutanı ve kalbi hiç kuşkusuz Emre Belözoğlu. Sakatlanıp çıktığı bir maçın, bir hafta sonrasında sanki hiçbir şey olmamış gibi sahada yer alması fedakarlığının simgesi.
Saha içinde aldığı sorumluluk, ofansif zorlamaları, alan kapatmak için yaptığı seri koşular, bütün boşlukları dolduran faktörlerdi. Attığı mükemmel gol, takım arkadaşlarını sövmesi veya övmesi; hep saha içindeki lider karakterinin getirisi.
Alex de bize gösterdi ki nasıl Emre bu kalbi attırıyorsa, o da beyin olarak yönetiyor. Dördüncü golün öncesindeki çabuk düşüncesi, beşinci ve altıncı gollerdeki fırsatçılığı, rakip kapandığında topa gidip, dikine ürettiği paslar, maçın şifreleri aslında. Fenerbahçe aklı (Alex) ile komutanı (Emre) sorumluluk aldıkları zaman neler olduğunun küçük bir göstergesidir Kasımpaşa maçı ve tabeladaki skor.