Acı, keder ve gözyaşı

Galatasaray'da tarihinde görülmemiş bir şekilde ortaya çıkan belirsizlik ortamı tüm camiayı son derece endişeli bir konuma getirdi.
Umulmadık sportif başarısızlıklar futbol takımının küme düşme hattına yaklaşması ile sonuçlandı. Diğer taraftan başarı olarak gösterilen yeni Galatasaray tüzüğü ise kendi içinde çelişkiler ile dolu ve sürekli hukukçulardan mütalaa istenme durumunu yaşıyor ve bu da işleri daha da karmaşık bir hale getiriyor.
14 Mayıs'ta seçim kararı alınmış olmasına rağmen bu seçime girebileceklerin hâlâ soru işareti altında olmaları bir başka tuhaflık yaratıyor.
Bu kadar büyük karmaşa içinde olan kulübün profesyonel ve amatör sporcularının hangi psikolojik durumda olduklarını tahmin etmek hiç de zor olmasa gerek. "Acaba nasıl bir yönetim gelecek, bizim geleceğimiz Galatasaray'da devam edecek mi, şu an başımızda olan yöneticilerin ve kulübün verdiği sözler tutulabilecek mi, inanılmaz bir teknik direktör trafiği yaşayan amiral gemisinin profesyonel oyuncuları teknik direktör kim olacak, yollanacak mıyız, kalacak mıyız..." gibi açmazlarla boğuşan futbolculardan sportif başarı beklemek de imkansız hale geliyor.

Yaz boz tahtasına döndü
14 Mayıs seçimlerinde eğer beklenmedik hukuki yeni bir problem çıkmadan seçim yapılabilir ve adaylardan biri kazanırsa işinin ne kadar zor olacağını, ne kadar sorunlu ve detaylı bir döneme gireceğini çok iyi hesap etmesi lazım.
Doğal olarak camianın ve Galatasaray'a gönül vermiş taraftarın ilk beklentisi sportif başarıları yakalayabilecek bir takımlarının olması olacak. Mevcut yıkıntıdan sonra değişe değişe yaz boz tahtasına dönen profesyonel futbol takımını toparlanması ise maalesef zaman alacaktır.
Churchill'in İkinci Dünya Savaşı'na girerken Britanya halkına "acı, keder ve gözyaşı" vadetmesi gibi Galatasaray'ın da toparlanmak için bu tip bir periyottan geçmesi gerektiği gün gibi ortadadır.
Bu gerçekten yola çıkarak seçilecek yönetimlerin taraftarlarına rasyonel, gerçekçi ve uzun vadeli ciddi planlar ortaya koyarak hareket edeceklerini umuyorum.