Sıradaki gelsin

Öncelikle Fenerbahçeli futbolcuların maç öncesi psikolojilerinden bahsetmek istiyorum.
Takımın as oyuncuları Mersin'e gelmeyenleri örnek göstererek, "Onlar gelmedi, biz neden geldik?" diyerek mızmızlanmışlar.
Tabii herkesin aklı hafta sonu oynanacak derbi maçtaydı.
Hâl böyle olunca İsmail Kartal'ın oyuncularını kafa olarak bu maça hazırlaması çok zordu.
Takımın savunmasında tam 4 tane stoper bulunması, kanat oyuncularıyla hücum eden Fenerbahçe için sıkıntı olacağını düşünmüştüm.
Ancak öyle olmadı. Sarı-lacivertliler ayağa oynayan orta sahasıyla önce rakibi yordu, ilk yarının sonlarına doğru da pozisyonlara girmeye başladı.
Kanattan değil orta sahadan başlayan hücumlarda Diego'nun ne kadar etkili olduğunu gördük.
Nefis bir gol attı, ikinci golünde hazırlayıcısı oldu.

Alves önemli bir oyuncu
Tam kendini bulmuşken ve atakları organize ederken neden oyundan alındığını anlayamadım. Belki de İsmail hoca, Galatasaray karşısında ona görev vermeyi düşünüyordur.
Bruno Alves de takımın iyi oynayan isimlerinden biriydi.
Gereksiz sertliğe başvurmadığında onun takım için ne kadar önemli bir oyuncu olduğunu daha iyi görebiliyoruz.
Özellikle hava toplarında inanılmaz etkiliydi.
Diego'ya birlikte Sow'un da çıkmasıyla sahada hücum oyuncusu olarak sadece Webo kaldı. Kuyt'ı da sayarsak 1 buçuk! Bu kadar savunma ağırlıklı bir kadroyla gol yemenin nedeni konsantrasyon problemiydi aslında… Mersin gibi ligimizin flaş takımlarından birini hiç zorlanmadan ve 90 dakika korner dahi attırmadan yenmek kolay değil.
Şimdi sıradaki gelsin!