Bir Arda gider bir Yusuf gelir
- Zeki Uzundurukan Yazıları
- 12 Haziran 2017, 01:27:32
Kosova maçında şunu açıkça gördük ki, Arda'lı Milli Takım ile Arda'sız Milli Takım arasında hiçbir fark yoktu. Ve Yusuf Yazıcı, Arda Turan'dan doğan boşluğu fazlasıyla dolduracağını dün ilk kez giydigi o şanlı forma ile gösterdi.
Ozan Tufan'a attırdığı golde pası olağanüstüydü. Yusuf Yazıcı, bu takımın artık vazgeçilmez ismi olmalı.
Boşuna dememişler; "Mezarlıklar vazgeçilmez insanlarla dolu" diye...
Bir Arda gider, bir Yusuf gelir... Dünya Kupası denilince aklımıza hep o 2002'de Şenol Güneş yönetimindeki muhteşem milli takımımız geliyor.
O milli takım ile dün Kosova karşısında izlediğimiz milli takım arasında güneş ışığı ile mum aydınlığı kadar fark var.
Şimdilerde prim aşkı, milli forma aşkının önüne geçti.
Yıllardır milli maçlar izliyoruz ama "İşte bu takım iş yapar" diyemiyoruz. Dün Kosova'dan kornerden gol yedik. Hem de amatörce bir gol. Selçuk seyretti, Volkan Babacan seyretti. Kendi takımında golü olmayan Volkan Şen güzel bir gol attı ama bu golün mimarı akıl dolu bir pasla Hasan Ali'ye servis yapan Cengiz Ünder'di.
Türk futbolunun yeni Altın Çocuğu ikinci golümüzün de altına mührünü bastı.
Sıra geldi Ukrayna'ya
Grubumuzda dün 6. maçımızı oynadık ama bir arpa boyu yol kat edemedik. Hâlâ grubumuzda üç rakiple çekisiyoruz. Üstelik de önümüzde çok zorlu bir süreç bizi bekliyor. 2 Eylül'de Ukrayna ile deplasmanda oynayacağız ama bu futbolla işimiz hiç de kolay değıl. Yavaş oynuyoruz.
Hâlâ bir takım olamadık.
Son iki maçta (Finlandiya 2'de 2, Kosova 2'de 2) kaleyi bulan son 4 şutumuz gol oldu. 2018'de hemen yanı başımızda Rusya'da yapılacak Dünya Kupası'na gidemezsek "Biz bir futbol ülkesiyiz" masalı ile çocukları bile kandıramayız.
Burak Yılmaz usta işi bir gol atarak galibiyeti getiren isim oldu. İşte o Burak Yılmaz dün öyle gereksiz bir sarı kart görüp cezalı duruma düştü ki, gel de kahrolma!
Dün gece maçın bazı bölümlerinde iyi oynadık ve farkli kazandık. Önemli olan 3 puandı ve galip geldik.
Bizler; kırmızı-beyaz renkli formayı giyip sahada yüreğini ortaya koyan, asla pes etmeyen, rakiplerini ısıran, tekmeye kafayı sokan ama fair-playden ödün vermeyen bir milli takım istiyoruz. Bu çok mu zor?
Bu takım bizim takımımız.
Fatih Terim'e de kadroda yer alan oyuncularımıza da sonuna kadar destek verelim. Şansımız sürüyor. İnanırsak başarırız. Sıra geldi Ukrayna'ya...
Ozan Tufan'a attırdığı golde pası olağanüstüydü. Yusuf Yazıcı, bu takımın artık vazgeçilmez ismi olmalı.
Boşuna dememişler; "Mezarlıklar vazgeçilmez insanlarla dolu" diye...
Bir Arda gider, bir Yusuf gelir... Dünya Kupası denilince aklımıza hep o 2002'de Şenol Güneş yönetimindeki muhteşem milli takımımız geliyor.
O milli takım ile dün Kosova karşısında izlediğimiz milli takım arasında güneş ışığı ile mum aydınlığı kadar fark var.
Şimdilerde prim aşkı, milli forma aşkının önüne geçti.
Yıllardır milli maçlar izliyoruz ama "İşte bu takım iş yapar" diyemiyoruz. Dün Kosova'dan kornerden gol yedik. Hem de amatörce bir gol. Selçuk seyretti, Volkan Babacan seyretti. Kendi takımında golü olmayan Volkan Şen güzel bir gol attı ama bu golün mimarı akıl dolu bir pasla Hasan Ali'ye servis yapan Cengiz Ünder'di.
Türk futbolunun yeni Altın Çocuğu ikinci golümüzün de altına mührünü bastı.
Sıra geldi Ukrayna'ya
Grubumuzda dün 6. maçımızı oynadık ama bir arpa boyu yol kat edemedik. Hâlâ grubumuzda üç rakiple çekisiyoruz. Üstelik de önümüzde çok zorlu bir süreç bizi bekliyor. 2 Eylül'de Ukrayna ile deplasmanda oynayacağız ama bu futbolla işimiz hiç de kolay değıl. Yavaş oynuyoruz.
Hâlâ bir takım olamadık.
Son iki maçta (Finlandiya 2'de 2, Kosova 2'de 2) kaleyi bulan son 4 şutumuz gol oldu. 2018'de hemen yanı başımızda Rusya'da yapılacak Dünya Kupası'na gidemezsek "Biz bir futbol ülkesiyiz" masalı ile çocukları bile kandıramayız.
Burak Yılmaz usta işi bir gol atarak galibiyeti getiren isim oldu. İşte o Burak Yılmaz dün öyle gereksiz bir sarı kart görüp cezalı duruma düştü ki, gel de kahrolma!
Dün gece maçın bazı bölümlerinde iyi oynadık ve farkli kazandık. Önemli olan 3 puandı ve galip geldik.
Bizler; kırmızı-beyaz renkli formayı giyip sahada yüreğini ortaya koyan, asla pes etmeyen, rakiplerini ısıran, tekmeye kafayı sokan ama fair-playden ödün vermeyen bir milli takım istiyoruz. Bu çok mu zor?
Bu takım bizim takımımız.
Fatih Terim'e de kadroda yer alan oyuncularımıza da sonuna kadar destek verelim. Şansımız sürüyor. İnanırsak başarırız. Sıra geldi Ukrayna'ya...