Yaz esintisi

İlk 45 dakika için Trabzonspor adına sıkıntı, taktik disiplinden ziyade mental yorgunluk. Pozisyon üretmek adına sıkıntılar yaşayan Trabzonspor'a karşı Ümraniye alanı çok iyi daraltıyor. Tıpkı Kopenhag'ın uyguladığı sistem gibi. Trabzonspor'u adeta uzun top oynamaya ve topu kenarlara taşımaya itiyorlar. Bu durumda bir pozisyonel esneklik bekliyor takım oyunculardan, biraz daha vazife üstü sorumluluk. Bu sorumluluğu biraz Gbamin alıyor, biraz da Bakasetas ve Bartra. Ama yetersiz. Trabzonspor'un oyunu da su molası istiyor, oyuncular gibi. Ümraniye savunmayı öne taşıyor, dolayısıyla oyunu dar alana sıkıştırıyor. Trabzonspor pasla çıkma ısrarında gerideki boşluklara koşular yapan oyuncularını topla buluşturamıyor. Klasik hücum denemeleri de netice vermiyor, zira rakip savunma sürprizlerle karşılaşmayacağının güveniyle oynuyor bu yavaş oyunda. İkinci yarıda Gbamin, Bakasetas, Abdülkadir'in aldığı sorumluluk, Trezeguet'in forvete daha yakın oynamasıyla sol kenarda açıklık bulan Eren'in öne katkısı rakibi hataya itmeye başlıyor. Trabzonspor surda nasıl gedik açacağını biraz sezince gerisi geliyor. Benzeri bir hücumda. kurak yaz esintisi hızında da olsa nispeten akıcı diyebileceğimiz bir hücum neticesinde Trezeguet'in tamamladığı topla gol gelince Trabzonspor'un sırtından bir maçın değil, bir sezonun ağırlığı kalktı sanki. Takım klasik eksiklerine bir nebze merhem sürecek gibi görünüyor. Takıma yeni katılan isimlerin dinamizmi, bazı eksikleri giderecek olsa da diğer bazı noksanları bir anlayış değişikliği gerektirecek. Bunun için moral, motivasyon ve oyuncu sağlığı önemli. Dorukhan'a geçmiş olsun dileklerimizi iletelim.