Kadıköy'deki hayalet!

Trabzonspor sezon boyu olduğu gibi maça olabilecek en akil anlayışla başladı.
Trabzon rakibine önde basan, kazandığı topları sağlama alan bir görüntüdeydi.
Ahmetcan zayıf halka olarak görülmüş, oyun kurması müsaade edilmişti ama bu noktada gözden kaçırılan nokta, Ahmetcan'ın bu işte çok temiz olduğuydu. Genç oyuncu çok iyi top kullanma becerisine sahip. Ayrıca baskı altında konsantrasyonu yükselen türde bir oyuncu.
Fenerbahçe, Nwakaeme tehlikesine karşı Samuel'i geride tutuyordu ki bunda haklıydılar.
Osayi de Nwakaeme'nin defansif zaaflarını değerlendirme düşüncesiyle zaman zaman ofansa çıktı ki kalıcı bir tempo yakalayabilse Trabzonspor'un bu zaafiyetini kullanmaları işten değildi.
Bu dakikalarda İrfancan'ın Siopis'e yaptığı sert hareket, her iki takım için de oyunun gidişatını etkiledi.
VAR olmasa hakem bu pozisyonu kaçırmıştı.
Bu dakikadan sonra Trabzon daha rahat bir görüntü çizdi. Nwakaeme ve Abdülkadir'in sürüklediği tehlikeli hücumlar gerçekleştirdiler. Bu pozisyonlardan birinde Nwakaeme artık imza hareketi haline gelen plaselerinden biriyle skoru 1-0'a getirdi.
Oyunun oynandığı atmosfer yeterince gerginken, rakip eksikken rakibin gardını düşürmek yerine bu neticesiz pas oyununda ısrar Fenerbahçe'yi oyunun içinde tutabilecek sürprizler üretebilirdi.
10 kişi rakibine karşı oyunun ruhunun istediği oyunu oynamayan Trabzonspor, duran toptan yediği golle Fenerbahçe'yi oyuna tekrar ortak etti. Fenerbahçe düşünmediği anda bulduğu golle teselli buldu.
Trabzon ise yürüyüşünü perçinlese de Kadıköy'deki hayaleti yine diriltti.